Ależ zgoda. Jednak czasem prymitywne miksowanie jest świadomie zamierzone i daje właściwy efekt. Przykładem jest wczesny Slayer. Tam płyty wyglądały tak, Hanneman leci z jednego głośnika, King z drugiego, jedna stopa Lombardo z jednego, a druga z drugiego. Pozornie całkiem zrypana przestrzeń. Ale tylko wtedy ich plugawe rify w South Of Heaven, mogły tak wypaść jak miały. Wszystko inne popsułoby efekt.
To zgoda. Tzn. nie wiem, czy wszystkie grajki (klawiszowcy się pewnie wyróżniają pod tym względem), ale wśród gitarzystów panuje wręcz pewien etos troglodyty. Wszelka wiedza o syntezie dźwięku jest niepożądana, efekty to tylko dodatek (dobry kawałek brzmi dobrze i bez efektów, on te efekty włącza, bo nie umie grać itp). Najważniejsze to nauczyć się paru zagrywek i co najwyżej podpiąć parę efektów zgodnie ze świętymi kanonami Ojców Założycieli (Hendrix - kaczka, fuzz, wibrato, Gilmour - delay, Summers - flanger, chorus).
U mnie się przejawia pogarda dla formy bez treści. Czyli najpierw muza, która mnie rajcuje nawet jak ją słyszę w kuchennym radio, a potem jakość nagrania, kunszt grajków, pachnąca nowością okładka i reszta bajerów. Ja odnoszę takie wrażenie, że dziś mamy przede wszystkim ładnie opakowaną kupę gówna. Zamiast sztuki, mamy masową produkcję.
Jesteś Pan obskurantem, egalitarystą a może i wkrótce lewakiem pełną gębą!
Nie w moim domu, młody człowieku. Jak sama nazwa wskazuje lame jest dla lam.
Zależy u kogo - mnie właśnie analizowanie dźwięku i jego porównywanie bardzo się podoba, tym bardziej, gdy są jakieś znaczące różnice i to samo brzmi jednak inaczej, więc można wybrać to, co podoba Ci się bardziej.
Mam dla Ciebie złą wiadomość. Bezstratne FLAC i ALAC też są vbr. (!!!!!!1111111111oneoneone)
No i tak to właśnie jest, jak się gada z poznawczą konserwą, która dupy nie ruszy, żeby samemu sprawdzić jak jest, a będzie opierała się na generalizacjach przestarzałych informacji, zdobytych w czasach swej młodości. "Skoro w MP3 vbr tak jest, to w każdym formacie vbr tak być musi."
Nie, kurwa. Opowiadam, że zainteresowałem się formatami stratnymi z powodu częstszego słuchania muzyki poza domem, więc pewnie słucham z telefonu albo boomboksa. A tego posta napisałem dla beki, bo słuchawki kupiłem dla samego posiadania a nie po to by z nich korzystać...
A co w nim byłoby jakościowo lepszego, skoro oba byłyby bezstratne? Logika: level Szumi.No więc nie potrzeba cbr, żeby zapewnić jakość, skoro bezstratne formaty mogą być vbr. Sam rodzaj przepływności niekoniecznie musi mieć przełożenie na jakość.
Tak jak mówię - zależy to od kontekstu. Jeśli jest dużo szarpania i tworzy ono poważną różnicę głośności, bitrate rośnie. Jeśli jest cisza z jakimś subtelnym, cichym dźwiękiem, bitrate jest wciąż niski. Jak sądzę, chodzi tu o jakieś psychoakustyczne triki i głośność oraz dynamika decyduje o przydziale przepływności. Jeśli masz do czynienia z hałasem i tak nie dostrzeżesz w nim żadnych niuansów, więc można na nim oszczędzić, z kolei gdy gra pojedynczy instrument i faktura dźwięku jest bardziej zniuansowana, potrzeba więcej mocy, aby lepiej go oddać.
A cóż to za dogmat? Stoi obok tego o konieczności zakupu demagnetyzerów płyt CD?
Właśnie w większości przypadków u mnie albumy potraktowane Opusem 320 vbr zajmują nawet mniej miejsca niż Vorbis q9, chociaż są wyjątki, gdzie jest dokładnie odwrotnie. Zdecydowanie mniejszy jest repertuar z ciągłym ostrym napieprzaniem, jakiś punk czy metal właśnie, a więcej miejsca zajmuje spokojniejszy i bardziej techniczny stuff.
Ludzie z Xipha sądzili najwyraźniej inaczej, zrobili to po swojemu i zaćmienie nie przyćmiło audiofilskiego słońca ani meteor dysharmonii nie spadł na świątynie brzmienia.
Między różnymi 320-tkami jak najbardziej można znaleźć różnice i to wyraźne.
Słucham muzyki w różnych warunkach, co nie znaczy, że nie zacznę dla wygody korzystać ze stratnych formatów także na domowym sprzęcie. Teraz takiej opcji nie wykluczam, chociaż kilka lat temu nawet bym się nad tym nie zastanowił.
Skoro chodziło Ci o stratne formaty, po jaką cholerę mieszałeś do tego bezstratnego flac?
No i co z tego? Grunt, że po kompresji jest vbr i nie ma to żadnego znaczenia dla jakości przechowywanego materiału. Dowiódłbyś swojego, gdybyś na przykład udowodnił konieczność nieistnienia metody vbr dla bezstratnej kompresji. Wtedy można byłoby powiedzieć, że cbr jest zawsze lepsze od vbr.
Poszperałem i znalazłem coś takiego:
Owszem. I o tym, że stratne formaty z natury zmiennoprzepływne mogą jakościowo górować nad swoimi bezpośrednimi stałoprzepływnymi konkurentami. Jeśli są wystarczająco dobrze napisane i zoptymalizowane. Jak widać, jest to możliwe.
Zazwyczaj ripowane samemu z cd audio za pomocą EAC albo pobierane ripy winyli z avaxhome, downsamplowane wtyczką resamplera SoXa w foobarze.
http://soundexpert.org/testing-methodology
Gdyby było inaczej, ludzie też by już dawno porzucili wiarę w wahadełka i leki homeopatyczne.
Tak czy owak, zasada ta jest z dupy, bo nie wytrzymuje z rzeczywistością.
Po to, że gdyby faktycznie CBR było zawsze lepsze jakościowo od VBR, jak się upierałeś (pisząc bzdurę, że CBR flac byłby lepszy od VBR flac), to w kompresji bezstratnej również.
W stratnych formatach VBR też jest na ogół po to, żeby zaoszczędzić na wadze pliku, co nie zmienia faktu, że dzięki zmiennemu bitrate'owi może trudniejsze fragmenty obsłużyć lepiej, dzięki temu, że nie trzyma się sztywno jakiejś granicy przepływowości. A to czy się myli w odnajdowaniu trudnych i łatwych kawałków, zależy od algorytmu. Jeśli nawet się myli, ale w miejscach, których nie jesteś w stanie usłyszeć albo nie są one dostatecznie wyeksponowane czy istotne, to co za różnica?
Jak widać, nie jest to żadna konieczna reguła. Wyniki testów odsłuchowych mówią co innego - istnieje ostra rywalizacja i na różnych bitrate'ach i w okresach rozwoju poszczególnych enkoderów, raz lepiej radzą sobie te z natury VBR, raz CBR. Była też sobie reguła Malthusa o przyroście ludności i produkcji żywności i też dzisiaj można sobie ją wsadzić.
Tak, plumkająca solo harfa jest zapewne głośniejsza od orkiestry w crescendo, bo bitrate dla niej jest wyższy.
Nie zgadza się? Zgadza. Flamenco nawet niezbyt głośne, nie dorównujące pod tym względem pełnej orkiestrze też będzie miało od niej wyższy bitrate. Często właśnie pojedynczo grające instrumenty w Opusie mają wyższą przepływność niż wtedy, gdy grają razem i są głośniejsze.
W mp3 tak, w innych formatach niekoniecznie.
Nie wiem jak tłumaczą, ale CBR jak sama nazwa wskazuje, jest constant i w tym trybie przepływowość trzyma się ściśle wyznaczonej granicy. A w VBR nie, więc w wymagających momentach nominalnie ustalony na 320 VBR może osiągać przepływowość rzędu nawet 4 stówek. Dla CBRa 320 to maks, a dla VBR nie. Więc nie jest tak, że VBR może tylko spaść poniżej nominalnej wartości bitrate'u, więc musi być gorszy, skoro może rekompensować inne fragmenty wyższym bitratem niż będzie dostępny w CBR, lepiej zbliżając się tam do bezstratnego ideału. Sam napisałeś że:
A jaka to jest zajebista jakość mp3? Bitrate w okolicach 512 Kbps? Bo skoro nawet przy 320 mp3 miewa problemy z niektórymi killer-próbkami w testach i jest odróżnialne od innych stratnych formatów, to o czym gadamy? Czy Ci się to podoba, czy nie - jakiś postęp jednak ma miejsce w dziedzinie algorytmów stratnej kompresji i next-geny mają przewagę nad starociami, nawet tweakowanymi od czasu do czasu.
No. I o tym właśnie mówię, pisząc o ścianie dźwięku, która w opusie nie potrzebuje wysokiego bitrate'u.
Nie słucham w "dzisiejszych czasach" "współczesnej muzyki" z jej chujową dynamiką, więc co mnie to? Po to właśnie szukam ripów winyli, aby się nie natykać na remastery padające ofiarą wojny głośności. Poza tym nie czaję, czemu twórcy kodeka mają się dostosowywać do chybionych masteringów - chuj im w dupę i niech giną a nie wpływają na rozwój gdzieś indziej.
W mp3 przeszkadza samo mp3 a nie cyferki.Jeszce kilka postów temu twierdziłeś inaczej.. W opusie cyferki nie przeszkadzają a w mp3 już tak?
Nie. To tak naprawdę zależy od nagrania. W CBR, jeśli nie jest bezstratne jak .wav, jakość jest uśredniona, a nie najwyższa - skoro gdzieś może mieć spory zapas przepływności, żeby obsłużyć daną informacje bez jej widocznego uszczerbku, a gdzie indziej odtwarzać ze znacznym, to jakość nie będzie siłą rzeczy najwyższa.
Ale nie jest to żadna konieczność, aby tak robić, zwłaszcza gdy jakość jest dla nas istotna.
Ale wiesz, że istnieją różne rodzaje testów?
Kombinowałbym w ten sposób, że jeśli jest głośno i dużo się dzieje, to na ogół nie jesteś w stanie skupić uwagi na niczym konkretnym i nie będziesz się wgłębiał w niedostrzegalne detale, więc w sumie obojętnie, czy tam będą czy się je wytnie, pozostawiając tylko ogólną teksturę z napisem "jakiś mniej więcej taki hałas". Wiadomo, że na takim materiale nie możesz się bawić w CSI, żeby wyodrębnić jakieś wycinane informacje, ale podczas zwykłego odsłuchu dajesz się oszukać i nie zauważasz róznicy. A podczas gry jednego instrumentu, co do którego masz jasne oczekiwania jak powinien brzmieć i będziesz przywiązywać uwagę, tam przepływności nie wolno skąpić, bo ewentualne braki wyjdą bardzo zauważalnie.
Twoją, jako Polaka-cebulaka, realizującego nagrania hip-hopowe w blokowisku, w pokoju obitym tekturą po jajkach, pewnie w nijaki. Ale od innych koszą kasę:
Z innych rzeczy, na które są patenty też dla zasady nie korzystasz?