-
Forum Libertarian ma swój regulamin.
Pestek
Well-Known Member
- 688
- 1 879
Chemia jest manifestacją psychologii. Istnieje neuroplastyczność, więc możesz wpływać na swoje procesy i zmieniać biologię. Dlatego masz biofeedback, terapię. Wszystko co się dzieje w twoim życiu wpływa na twoją chemię. Oczywiście są pewne granice, i rodzisz się z jakimiś tendencjami, ale to są tendencję, na które masz wpływ podejmując decyzję co do siebie i swojego życia.
tolep
five miles out
- 8 579
- 15 476
Raczej (głównie) odwrotnie.
rawpra
Well-Known Member
- 2 741
- 5 410
Pestek
Well-Known Member
- 688
- 1 879
Możesz wpływać chemią na nastrój, oraz pracą nad sobą i wyborami wpływać na chemię. Jedno nie wyklucza drugiego. Jedno jak i drugie może Ci zryć mózg, jeśli źle trafisz.
Co do terapii, to czytałem, że nie liczy się jej rodzaj, a jakość relacji terapeutycznej, poziom zaufania i intymności, co leczy. Nie same techniki.
Mogę tu użyć pewnej analogii. Możesz albo systematycznie spisywać sny i analizować je, journalingować poznając siebie i zmieniając w ten sposób połączenia w mózgu dzięki innym wyborom. Możesz też wziąć ayahuasce i doznać jakiegoś rodzaju olśnienia. W pierwszym wypadku masz kontrole nad procesem, który dziej się stopniowo. W drugim przy złym towarze albo złym "szamanie" możesz źle skończyć. Nie wiem też na ile takie coś zostawia stałe negatywne zmiany w mózgu.
Każdy ma prawo robić co mu się podoba ze sobą. Jest tysiąc dróg do tego samego celu.
Co do terapii, to czytałem, że nie liczy się jej rodzaj, a jakość relacji terapeutycznej, poziom zaufania i intymności, co leczy. Nie same techniki.
Mogę tu użyć pewnej analogii. Możesz albo systematycznie spisywać sny i analizować je, journalingować poznając siebie i zmieniając w ten sposób połączenia w mózgu dzięki innym wyborom. Możesz też wziąć ayahuasce i doznać jakiegoś rodzaju olśnienia. W pierwszym wypadku masz kontrole nad procesem, który dziej się stopniowo. W drugim przy złym towarze albo złym "szamanie" możesz źle skończyć. Nie wiem też na ile takie coś zostawia stałe negatywne zmiany w mózgu.
Każdy ma prawo robić co mu się podoba ze sobą. Jest tysiąc dróg do tego samego celu.
raiden00
megazord
- 160
- 278
Z chemią mózgu jest lipa do tego stopnia, że nawet nie ma skutecznej metody na zbadanie poziomu neuroprzekaźników w mózgu pacjenta. Są niby jakieś testy jak np. test Bravermana gdzie można to oszacować, no ale to tylko jakiś szacunek bazujący na naszych subiektywnych odczuciach.
Więc jedyne co pozostaje to brać środki trochę na pałę i dokładnie obserwować swój organizm.
W sumie jakbym miał depresje to spróbowałbym jakiejś neurostymulacji. Tak z ciekawości, żeby zobaczyć co się dzieje jak przepuszczam prąd elektryczny czy pole magnetyczne przez swój mózg xD
Więc jedyne co pozostaje to brać środki trochę na pałę i dokładnie obserwować swój organizm.
W sumie jakbym miał depresje to spróbowałbym jakiejś neurostymulacji. Tak z ciekawości, żeby zobaczyć co się dzieje jak przepuszczam prąd elektryczny czy pole magnetyczne przez swój mózg xD
tolep
five miles out
- 8 579
- 15 476
Czytam neurostymulacja - kojarzy mi się od niedawna nie z jakimś prądem, a z kwasem albo grzybami.
kompowiec
freetard
- 2 579
- 2 645
Nie. Dobrze prosperujący kawaler to zagrożenie. Stąd moim zdaniem pojawia się odtrącenie np. przez kolegów mających swoje kobiety, że nie wyjdą na piwo itd.
Jak wyżej.
M
Maudit
Guest
Stan chorego w dniu 10 IX 2017 p. akap. (przed akapem)
Cóż... Jedyna opcja, jaka wydaje mi się właściwa, to powrót do terapii lekowej. Depresja w skali Becka - 36 pkt (badanie z grudnia 2015, ciężka depresja zaczyna się od 25 pkt.) Ponowna zabawa w branie pigułek przez 3 tygodnie i sprawdzanie, czy działają i rozkoszowanie się efektami ubocznymi (otępienie, wzmożony apetyt, tycie). Niestety leki to nie wszystko. Będę musiał wykombinować jakąś terapię, najlepiej prywatnie, bo jak sobie przypomnę jak wyglądała państwowa... Dużo opowiadać, może kiedyś.
W każdym razie - sypiam po 11-13 godzin, w te wakacje pobiłem swój rekord - 19 godzin snu. Kompletny brak apetytu, dziennie nie przekraczam 2000 kalorii. Mój stan emocjonalny to albo pustka, albo trwoga. Boję się wszystkiego, czasami miewam paranoje. Zamykam się w sobie, bardzo głęboko (INTP, melancholik). Obawiam się, że jeśli nic z tym nie zrobię, to dementia praecox. Codziennie rozmyślam o samobójstwie, lecz może nie tyle co boję się tego dokonać, co nie chcę mi się tego robić. To absurdalne, nie chcesz zrobić czegoś, co bardzo pragniesz, choć jest to na wyciągnięcie ręki. Mało tego, nie obchodzi mnie to, co zrobią z tym moi bliscy. Nie zależy mi na nich. Nie zależy mi na nikim. Nie czuję żadnej więzi z drugim człowiekiem, jakbym sam nim nie był. Jedyną rzeczą, która w jakiś sposób wciąż mnie przyciąga, pasjonuje, jest muzyka, może dlatego, że niewiele trzeba robić, by się nią rozkoszować. Wszystko inne zgasło, jest martwe, do dupy. Nie umiem sobie wyobrazić własnej przyszłości, widzę tylko jakiś przebłyski we mgle, albo megalomańskie wizje własnej osoby, które wiem, że są fałszywe. Nie umiem też okazywać uczuć, wszystko co przechodzi mi przez gardło to albo ironia, albo sarkazm, nawet alkohol nie czyni mnie wylewnym. A nawet jeśli jakoś by mi się udało, to wiem, że najbliższe otoczenie nic nie zrozumie z moich słów. Nie wiem, jak to naprostować. Nie wiem, ile mi to zajmie.
Cóż... Jedyna opcja, jaka wydaje mi się właściwa, to powrót do terapii lekowej. Depresja w skali Becka - 36 pkt (badanie z grudnia 2015, ciężka depresja zaczyna się od 25 pkt.) Ponowna zabawa w branie pigułek przez 3 tygodnie i sprawdzanie, czy działają i rozkoszowanie się efektami ubocznymi (otępienie, wzmożony apetyt, tycie). Niestety leki to nie wszystko. Będę musiał wykombinować jakąś terapię, najlepiej prywatnie, bo jak sobie przypomnę jak wyglądała państwowa... Dużo opowiadać, może kiedyś.
W każdym razie - sypiam po 11-13 godzin, w te wakacje pobiłem swój rekord - 19 godzin snu. Kompletny brak apetytu, dziennie nie przekraczam 2000 kalorii. Mój stan emocjonalny to albo pustka, albo trwoga. Boję się wszystkiego, czasami miewam paranoje. Zamykam się w sobie, bardzo głęboko (INTP, melancholik). Obawiam się, że jeśli nic z tym nie zrobię, to dementia praecox. Codziennie rozmyślam o samobójstwie, lecz może nie tyle co boję się tego dokonać, co nie chcę mi się tego robić. To absurdalne, nie chcesz zrobić czegoś, co bardzo pragniesz, choć jest to na wyciągnięcie ręki. Mało tego, nie obchodzi mnie to, co zrobią z tym moi bliscy. Nie zależy mi na nich. Nie zależy mi na nikim. Nie czuję żadnej więzi z drugim człowiekiem, jakbym sam nim nie był. Jedyną rzeczą, która w jakiś sposób wciąż mnie przyciąga, pasjonuje, jest muzyka, może dlatego, że niewiele trzeba robić, by się nią rozkoszować. Wszystko inne zgasło, jest martwe, do dupy. Nie umiem sobie wyobrazić własnej przyszłości, widzę tylko jakiś przebłyski we mgle, albo megalomańskie wizje własnej osoby, które wiem, że są fałszywe. Nie umiem też okazywać uczuć, wszystko co przechodzi mi przez gardło to albo ironia, albo sarkazm, nawet alkohol nie czyni mnie wylewnym. A nawet jeśli jakoś by mi się udało, to wiem, że najbliższe otoczenie nic nie zrozumie z moich słów. Nie wiem, jak to naprostować. Nie wiem, ile mi to zajmie.
mikioli
Well-Known Member
- 2 770
- 5 382
Jaki brak apetytu grubasie? Jak tyle śpisz to po co ci kalorie?
Było jechać na zlot? -200 do depresji. Lanc potwierdzi.
Samobójstwo... taaa już to widzę. Gdybyś szedł na samobójce to być tu nie pisał.
Ogarnij się.
Pestek
Well-Known Member
- 688
- 1 879
Ja bym taki ostry nie był jak mikioli, ale pytanie brzmi, co robisz, aby czuć się lepiej? W tym wątku znajdziesz wiele porad dotyczących depresji. Osobiście współczuje stanu, ale spanie w nadmiarze i siedzenie w pokoju na pewno nie pomoże. Nawet nie mówię, żebyś wychodził do ludzi, bo to może być kiepska rada(lub dobra, jeśli ma się dobrych ludzi), ale jakiś spacer, ćwiczenia, suplementy, dieta. Jest tysiące pomysłów. Pobudzić swoje soki i zmysły do wytworzenia trochę pozytywnych substancji.
istnieje też coś takiego jak "zasiedzenie w chujowym środowisku", na co może cierpisz. Mikioli ma rację w tym, że apetytu nie poczujesz jak ciągle leżysz, bo musisz mieć jakiś cel i wykonywać aktywność, żeby go czuć.
Non Serviam
Well-Known Member
- 834
- 2 251
M
Maudit
Guest
Co robię? Nie żrę słodyczy, unikam cukru, nie piję alkoholu. Piłem dziurawiec, ale nie działał. Potrzebuję czegoś mocniejszego. Co do snu, to dawniej spokojnie wystarczało mi 7-8 godzin. Teraz muszę walić po 3 kawy się utrzymać na nogach, jeśli zdecyduję się na te 8 godzin. Depresja nie jest moim jedynym problemem, mam też zaburzenia lękowe. Po prostu boję się... wielu rzeczy. Coś na kształt fobii społecznej. I owszem, mam dość chujowe środowisko, nie ma do kogo gęby otworzyć, ani cokolwiek. Podejmowałem wiele diet i ćwiczeń, może i podejmę teraz.
No nie pisałbym. Od myśli do czynu daleka droga. Poza tym jeśli myślisz, że to takie proste, to radzę poczytać coś fachowego w tym temacie. Może cię zainteresuje to, że najbardziej zagrożeni samobójstwem są ci chorzy, którzy się właśnie "ogarneli".
M
Maudit
Guest
Roboty szukam (obecnie dorabiałem u Ojca w wykończeniówce), a tego o samobójstwach, dowiedziałem się od psychologa. O depresji to czytam głównie o formach leczenia, także nie insynuować mi tu hipochondrii.
mikioli
Well-Known Member
- 2 770
- 5 382
No to do problemów dopisz uzależnienie od rodziców.
M
Maudit
Guest
Jak prawie każdy kończący liceum 19 latek? Dopiero wchodzę na rynek pracy. Chyba zacznę prowadzić tu własny wygryw challenge.
mikioli
Well-Known Member
- 2 770
- 5 382
DO BOJU! Jak chcesz mogę Ci zdradzić parę tipsów & tricksów, które i tak olejesz, ale ja za parę lat będę mógł powiedzieć... A nie mówiłem?
M
Maudit
Guest
Warto spróbować. Zdradzaj.
mikioli
Well-Known Member
- 2 770
- 5 382
W sumie to truizmy, ale chyba najważniejszy z nich to Nie marnuj czasu na strach. To chyba wystarczy... reszta to chyba komentarze do tej zasady
Narx