Dlatego mówię: po co się w takim razie zajmować takimi wskaźnikami, skoro nic nie mówią, a można tylko sobie obliczyć jakiś współczynnik korelacji Yul'a?
Jeśli uśrednimy PKB w bardzo długim okresie, to może i może ono coś powiedzieć. Natomiast krótkookresowo (kilka lat) w PKB nie zobaczysz, że np. produkcja została źle zaalokowana (przesunięta z rynkowych, pożytecznych branż do prac publicznych lub innych arbitralnie wskazanych przez centralnego planistę). To może stanowić preludium do krachu. Mniej więcej takie obiekcje do PKB miał np. znany makroekonomiczny negacjonista Ludwig von Mises, którym wszyscy tutaj gardzimy jak antyszczepionkowcami i kreacjonistami.Wrażenie jest takie, jakbyście udowadniali nieprawdziwość teorii ewolucji albo płaskość Ziemi
Otóż - euro jest w niewielkiej ilości państw, więc korelacja jest słaba i są przykłady na jej ewidentny brak.
PKB publikowane jest dla prawie wszystkich państw i korelacja z wiedzą na temat ich dobrobytu jest silna.
Pokażcie mi kraj z pierwszej dziesiątki rankingu PKB per capita, którego mieszkańcy postrzegani są jako średnio bardzo biedni, albo kraj z dolnej dziesiątki, którego mieszkańcy postrzegani są jako średnio bardzo zamożni?
I o jakim wzorze mówimy? Wzorze na obliczanie PKB? I co - ten ranking jest ustalany najpierw, a potem "dorabia" się do tego wzory na obliczenie PKB??? Ujawnijcie na czym polega ten szwindel stulecia!
Czyli po prostu używasz złych terminów :v
No tak, ale tak długookresowo, że używanie PKB jako jakiegokolwiek argumentu traci sens, więc z racjonalnym przybliżeniem można powiedzieć, że nie ma znaczenia. Był tutaj już rzucony przykład Grecji, której PKB szybowało przed krachem.
No, dobra, nie ucz mnie co to jest prawdopodobieństwo. Ale ja dalej nie rozumiem, jak chcesz za pomocą wskaźników modelować ludzkie działanie?
Jaki błąd? Słowo korelacja istniało zanim pojawiła się statystyka matematyczna i współczynnik Yul'a, nie sądzisz? Napisałem tobie przecież, co rozumiem poprzez słowo korelacja, zgodnie zresztą z definicją słownikową tego słowa. Nie miałem na myśli żadnego współczynnika Yul'a. Od początku tej dyskusji piszę, że bezsensowne jest modelowanie ludzkiego działania za pomocą matematyki, i o to mi cały czas chodzi.
Liczenie wzorków to nie jest matematyka...Na libnecie nawet pisząc o matmie można zostać naczelnym komuchem
), Myanmar, Kongo. Odpowiednio: 45, 62, 121, 10, 183, 184.
No i co z tego? Po co komu wskaźnik, który nie mierzy bezpośrednio tego, co rzekomo ma mierzyć, a zamiast tego skupia się na popłuczynach po tym zjawisku i zaledwie mniemaniach na jego temat?
No dobrze, ale do lat siedemdziesiątych mogłeś brać kraje z wysoką inflacją i miały one niskie bezrobocie, a kraje z wysokim bezrobociem niską inflację. I co z tego, skoro w latach 70-tych w UK wyskoczyło wysokie bezrobocie przy wysokiej inflacji? Przy tak małej próbce (liczba państw) operujemy tutaj mimo wszystko na danych anegdotycznych, a nie statystycznych.
), który można przetestować podobnie?
Oj dobrze no, nie dramatyzuj. Pospieszyłeś się po prostu z odpowiedzią, zanim zdążyłem wyedytować posta napisanego w afekcieChwila - nie twórzmy wrażenia, że napisałem coś innego, niż napisałem. "Mi wystarczy" - użyłem w takim znaczeniu, że wystarczy mi w tym wątku (ze względu na zjebizmy w postaci twierdzeń o "zaoraniu" PKB i braku jakiegokolwiek jego znaczenia) - że wystarczy mi, że przyznajesz, że PKB jednak jakieś tam znaczenie ma. Po prostu wystarczy mi taki przejaw racjonalizmu w zalewie kucyzmu.
Nigdzie nie napisałem, że mam w stosunku do PKB zasadę "mi wystarczy". Kurwa, proszę o zachowanie elementarnej uczciwości
A co do meritum - dlaczego nie skupiamy się na PKB? Skoro twierdzisz, że to prawie gówno (bo już nie całkiem gówno), to może podaj jakiś ranking z innego roku w ciągu ostatnich dwudziestu lat (żeby ktoś nie wyjechał z Asyrią albo Czyngis Chanem