Co po Kościele?

[FatBantha]

Gniew spadł na Kościół. Niedziela po wyroku​

Justyna Kaczmarczyk Wczoraj, 26 października (16:58)​

Przerwane msze święte, pomalowane elewacje, zniszczone pomniki. To niedziela po ogłoszeniu przez Trybunał Konstytucyjny orzeczenia w sprawie aborcji. W poniedziałek w wyszukiwarce Google popularność zyskuje hasło: "Apostazja. Jak odejść z Kościoła?” - 20 tys. nowych zapytań. - Zawyżona cena, jaką dziś płaci Kościół, to nieuchronna konsekwencja konkubinatu z partią rządzącą - komentuje w rozmowie z Interią publicysta Zbigniew Nosowski. Ks. prof. Andrzej Kobyliński zauważa z kolei, że eskalacja światopoglądowej wojny jeszcze przed nami.​

​

W niedzielę 25 października - mimo epidemii koronawirusa SARS-CoV-2 - na ulice miast i miasteczek Polski wyszły tłumy. Manifestacje w większych miejscowościach liczyły - według szacunków policji - po kilka tysięcy uczestników.​

​

To kolejny dzień protestów po czwartkowym orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego. Aborcja w przypadku ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu lub jego nieuleczalnej choroby zagrażającej życiu jest niezgodna z konstytucją - stwierdził 22 października TK w pełnym składzie.​

​

"Z wielkim uznaniem przyjąłem dzisiejszą decyzję. (...) Stwierdzono, że koncepcja 'życia niewartego życia' stoi w jaskrawej sprzeczności z zasadą demokratycznego państwa prawnego" - napisał po ogłoszeniu wyroku przewodniczący episkopatu abp Stanisław Gądecki. Cztery dni później wydał kolejne oświadczenie. "Chciałbym przypomnieć, że to nie Kościół stanowi prawa w naszej Ojczyźnie i to nie biskupi podejmują decyzje o zgodności bądź niezgodności ustaw z Konstytucją RP" - pisał, prosząc o uspokojenie społecznych nastrojów.​

​

Gniew tłumu​

Niedziela była bowiem czwartym dniem protestu przeciw zaostrzeniu prawa aborcyjnego, ale wyjątkowym - po raz pierwszy akcje przeniosły się przed kościoły i do świątyń. Pojawiały się hasła: "Kościele, won od polityki", "Oto ciało moje", "Kościół nieświęty", "Moje ciało - moja decyzja". Manifestowano też przed siedzibami kurii. W Warszawie tłum krzyczał w stronę biskupów: "Pedofilów rozliczymy", "Polska laicka, a nie katolicka", "To jest wojna!". Na ścianach świątyń pojawiły się napisy: "Piekło kobiet" i proaborcyjne hasła. Zdewastowano przynajmniej dwa pomniki Jana Pawła II.​

​

Czy Kościół w Polsce na to zasłużył?​

- Rewizyty w kościołach wynikają z faktu, że Kościół katolicki przez lata wchodził do domu kobietom i zaglądał pod kołdrę - uważa Agnieszka Dziemianowicz-Bąk, posłanka Lewicy zaangażowana w akcje protestacyjne. - Kościół na własne życzenie zaangażował się w walkę polityczną i teraz musi liczyć się z odpowiedzią - mówiła w Polsat News.​

​

​

Bratobójcza wojna kulturowa​

W opinii ks. prof. Andrzeja Kobylińskiego z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego taka reakcja na orzeczenie TK była do przewidzenia. - To efekt społecznych emocji, które są rozgrywane także politycznie. Nie rozumiem tych dziennikarzy i polityków, którzy są zaskoczeni charakterem obecnych protestów - mówi w rozmowie z Interią.​

Jego zdaniem w Polsce mamy dziś do czynienia z "bratobójczą wojną kulturową, w której nikt nie ustąpi", a eskalacja tego konfliktu jeszcze przed nami.​

​

- Co robić? Starać się cywilizować tę wojnę. Potrzebujemy swego rodzaju konwencji genewskich - nazwijmy to konwencją warszawską - żeby prowadzić walkę światopoglądową, bo tej nie unikniemy. Uniknąć możemy jedynie niepotrzebnych strat - komentuje.​

Zdaniem duchownego, to szczególnie ważne, bo przed nami więcej trudnych tematów, jak eutanazja, związki jednopłciowe i adopcja dzieci przez pary gejowskie.​

​

- Niedziela pokazała, że Kościół musi odrobić wielką lekcję pokory. Dotyczy to szczególnie biskupów i innych przedstawicieli władzy kościelnej. Przecież na ulicach i w kościołach manifestowały, często tak ostro i wulgarnie, katolickie dzieci. Większość z nich zapewne jest ochrzczona, bierzmowana. To teraz główne pytanie, co zrobić, żeby ta młodzież kiedykolwiek zaufała Kościołowi, który w ostatnim czasie z powodu skandali pedofilskich utracił dużą część swojej wiarygodności - mówi.
​

"Sól zwietrzała"​

Zbigniew Nosowski, publicysta i redaktor katolickiego kwartalnika "Więź" zaznacza z kolei, że na taką formę protestu, jaką obserwowaliśmy w niedzielę, Kościół nie zasłużył. Jednak "zawyżona cena, jaką dziś płaci, to nieuchronna konsekwencja konkubinatu z partią rządzącą". - A wielu przed nią od dawna ostrzegało, bo to łamanie kościelnych zasad, które na tego typu bliskie relacje Kościoła z państwem nie pozwalają - komentuje w rozmowie z Interią.​

​

- Gwałtowna forma protestów będzie zapewne umacniać wielu ludzi Kościoła w przekonaniu, że oto jesteśmy prześladowani za wiarę i głoszenie ewangelicznej prawdy. Tymczasem myślę, że jest to raczej dowód na to, że nasze świadectwo było za mało ewangeliczne, nieczytelne, niezrozumiałe. Mówiąc językiem Ewangelii - sól zwietrzała i nadaje się tylko na to, żeby ją wyrzucić. Triumfalistyczna forma bycia Kościołem dawno się wyczerpała, ale niektórzy w Polsce wciąż ją stosowali - mówi.​

​

Pytany o to, dlaczego gniew został przekierowany na Kościół, skoro chodzi o decyzję Trybunału Konstytucyjnego, przywołuje wydarzenia z lipca i sierpnia. - Gdy aktywiści szli i wieszali tęczowe flagi na wielu spotkanych po drodze pomnikach, poruszenie wywołała flaga tylko na jednym monumencie (pomniku Chrystusa - red.). W związku z tym aktywiści idą dalej w tym kierunku. Zobaczyli, że uderzenie w symbole religijne daje niezbędny im rozgłos, unaocznia ich radykalizm - zauważa.​

​

- Ponieważ kierownictwo Episkopatu nie zerwało wcześniej konkubinatu z władzą, a w przypadku wyroku TK wręcz błyskawicznie podziękowało, że państwo w taki sposób działało, dało prawo przekierowania tego gniewu na Kościół jako taki - konkluduje.​

 

[FatBantha]

Matuszkiewicz: Koniec eonu katolickiego​

26 października 2020 Redakcja Konserwatyzm.pl​

Jakie są źródła kryzysu współczesnego Kościoła? Prof. Łagowski stwierdził kiedyś, że PRL upadł dlatego, iż działacze PZPR przestali wierzyć w marksizm i zaczęli patrzeć na siebie oczami swoich przeciwników. Kiedy wiara w marksizm upadła, musieli sami siebie uznać za złych ludzi.​

​

Z analogiczną sytuacją mamy do czynienia we współczesnym Kościele, a najbardziej reprezentatywnym przykładem tego zjawiska jest Kościół w Niemczech. Uformowany przez Rahnera i Kaspera Kościół, dawno już utracił wiarę. Wraz z oderwaniem Chrystusa wiary od Jezusa historii, chrześcijaństwo stało się tylko mitem (rozumianym albo po bultmannowsku albo po jaspersowsku). Przestano wierzyć w zmartwychwstanie jako realny historyczny fakt, widząc w nim jedynie mityczną figurę.​

​

Zapewne w ogromnym stopniu zaprzestano też wierzyć w możliwość życia wiecznego i zaczęto traktować wiarę jako formę terapii. Skoro zaś zredukowano Objawienie do mitu, a chrześcijaństwo to tylko terapia, więc pozostaje mu jedynie dołączenie do laickiego humanitaryzmu, aby w dobie liberalnej indywidualizacji i subiektywistycznego postmodernistycznego demontażu wartości, próbować tworzyć alternatywne dla religii społeczne spoiwo, realizując pragnienia Durkheima. Znakomitym tego wyrazem jest ostatnia encyklika “Fratelli Tutti”.​

​

Problem w tym, że w laickim humanitaryzmie wyprodukowanym przez liberalny świat podrasowany postmarksistowskimi nurtami Nowej Lewicy, katolicka moralność oparta na prawie naturalnym kłóci się z russoistyczną koncepcją miłości, jako swobodnej ekspresji uczuć, natury jako swobodnej ekspresji odczuć, i w końcu skrajnie egotycznego podejścia do życia podpartego ideologią praw człowieka. W świetle takiej perspektywy, katolicy sami zaczęli postrzegać siebie jako tych złych, zaczęli patrzeć na siebie oczami wrogów chrześcijaństwa. W imię tej perspektywy chce się zatem przyzwolić na komunię dla osób rozwiedzionych żyjących w niesakramentalnych związkach, docenić wartość związków homoseksualistów i lesbijek, uznawać to, by mężczyzna uważał się za kobietę, czy w końcu uznać, że w imię komfortu psychicznego rodziców, można człowieka w pierwszych fazach rozwoju, uznać za coś, co można zabić.​

​

W Polsce zakonserwowane w okresie PRL-u katolickie imaginarium, podtrzymane autorytetem Jan Pawła II w okresie problemów transformacji, pod wpływem olbrzymiego naporu zachodniej antykultury i postmodernistycznej dekompozycji akcelerowanej przez sieci społecznościowe, przetrwało jeszcze utrwalone formami kulturowymi wśród osób starszych, ale zanikło zupełnie wśród młodzieży. Prawicowe partie polityczne bardziej były zainteresowane eksploatacją kapitału kulturowego swojego elektoratu, niż budowaniem agendy cywilizacyjnej. Zaś Kościół zdawał się nie dostrzegać skali apostazji młodzieży. Wczoraj mogliśmy zobaczyć ją w pełnej krasie.​

Tadeusz Matuszkiewicz​

​

​

Ech i znowu to typowe dla katolików postponowanie mitu przy gadce o utracie wiary w historyczność zmartwychwstania. Dla nich jest już za późno, oni nie zrozumieją, że traktowanie mityczności tych "jedynie mitycznych figur" z pełną powagą, jest właśnie tym elementem zapewniającym cywilizacjom witalność i młodość.

To ucieczka od mitu je uśmierca, a chrześcijaństwo ze swoimi pretensjami do przyziemnego osadzania swojej opowieści w ramach rzekomo wiernego historycznego przekazu, w dwójnasób unicestwia sens wiary.

Po pierwsze, prowokuje do denializmu czy rewizjonizmu - jeżeli coś już bowiem pretenduje do historii, to musi poddawać się badaniom, czy też można na temat tego zajmować przeróżne stanowiska badawcze, a zatem również podważające zaistnienie tego, co relacjonowane. Jeżeli coś podlega pod historię jako naukę, podlega także jej metodologii, w tym również sceptycyzmowi względem jakości źródeł. Historycy wszak rekonstruując dawne dzieje, często nie dają się zwodzić pierwszej, lepszej narracji i wykluczają możliwość wystąpienia pewnych zdarzeń, twierdząc że nie mogły mieć miejsca a jakieś źródło musiało być zafałszowane lub jego autor w nim zmyślał, bo brakowało mu informacji. Już chociażby z tego względu, postawienie relacji religinej w pozycji relacji historycznej, empirycznie weryfikowalnej, stanowi zachętę dla zwątpienia w nią, niemal automatycznego osłabienia, skutkującego niechybnymi podejrzeniami.

Po drugie, zniechęca do czerpania z niej nauki czy inspiracji, odkrywania ukrytego znaczenia i przesłania. Historia jest... cóż - historią. Ciągiem w większości materialnych przyczyn i skutków, których zaistnienie potwierdziliśmy. Ktoś wygrał bitwę, bo zrobił to czy tamto, bo dysponował jakimś potencjałem czy doszedł do jakieś pozycji. Ktoś miał jakieś osiągnięcia w danej dziedzinie lub nie - tak po prostu było. Wydarzyło się. Może rzutować w dalszym stopniu na nasze życie, ale samo w sobie nie przenosi żadnego przesłania, jakie można byłoby wyinterpretować. Tak po prostu było. Od ukrytych znaczeń i interpretacji wagi jakichś zdarzeń jest bardziej historiozofia, niż sama historia. Jeżeli kogoś historia nie obchodzi, nie zamierza z niej czerpać, od religii traktowanej w formie narracji historycznej też się odbije i niczego go ona nie nauczy, nie znajdzie w niej żadnej wartości.

Mit natomiast działa inaczej. Bliższy jest związkowi frazeologicznemu lub przysłowiu. Kiedy mówisz: "Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci" albo "Czego Jaś się nie nauczy, Jan nie będzie umiał", nie odnosisz się do żadnej konkretnej przeszłości czy przyszłości, przenosisz po prostu pewną metaforyczną mądrość ludową, truizm, zwracając czyjąś uwagę na uniwersalny problem (i jego rozwiązanie). Nikt normalny nie będzie rzucał się na truizmy czy przysłowia z naukową metodologią, aby je falsyfikować, bo znajdują się one poza zasięgiem zainteresowania nauki - nie wkraczają na jej poletko ani nie pretendują do naukowego opisu rzeczywistości. Na ogół ich przesłanie i tak jest normatywne - wyznacza oczekiwania wobec czegoś, czy domaga się przyjęcia takiej a takiej postawy albo zrozumienia i pogodzenia się z niezmiennością pewnych koniecznych w życiu relacji. Mit jest więc nietykalny w hermetyczności przesłania, które przenosi. Można go ignorować czy decydować się go nie odczytywać, ale nie ma sensu silić się na jego unieważnianie czy podważanie. Dlatego jest też niezniszczalny i stale powracający, zdolny do odradzania i odżywiania tego, co dogorywa i wymaga odnowy.

Nie dotyczy go też problem doczesności historii, bo ją przekracza. Jest uniwersalną opowieścią, więc przenika całe dzieje tak jak pewniki geometrii i można się do niego odnosić w każdej epoce, aby wynieść z niego to samo przesłanie. Dlatego też jest lustrem, w jakim kolejne pokolenia mogą się przeglądać i konsultować z nim swe położenie, przypominając sobie jakąś podstawową prawdę, o której wolały z jakiegoś względu zapomnieć. Kiedy jednak nie da się dłużej przeczyć analogii kreślonej między tą bezczasową opowieścią a naszą namacalną rzeczywistością, mit zwycięża i musimy się mu poddać, wracając na jego łono. Bo dopiero on mówi nam jakąś prawdę ostateczną i nie ma w tym żadnego historycznego interesu.

Ale oni tego oczywiście nie zrozumieją, wiec może niech się ten eon katolicki rzeczywiście skończy.
Mit nie kończy się nigdy.

 

[FatBantha]

Darowizny nie ma. Otwarta sprawa kard. Gulbinowicza​

Justyna Kaczmarczyk​

Wczoraj, 9 stycznia (07:00)​

Bezprecedensowy nakaz Watykanu dotyczący darowizny na rzecz instytucji wspierającej osoby pokrzywdzone wykorzystywaniem seksualnym w Kościele nie pociągnął za sobą żadnych konkretnych działań. Kard. Henryk Gulbinowicz przed śmiercią nie wpłacił datku na rzecz Fundacji Świętego Józefa. Jak dowiaduje się Interia, do tej pory nie zrobili też tego jego spadkobiercy.​

​

O sankcjach nałożonych na ks. kard. Henryka Gulbinowicza nuncjatura apostolska w Polsce poinformowała 6 listopada.​

​

Były wieloletni metropolita wrocławski, od 2004 roku arcybiskup senior tej archidiecezji, otrzymał zakaz uczestnictwa w jakichkolwiek celebracjach lub spotkaniach publicznych oraz używania insygniów biskupich. Ponadto został pozbawiony prawa do nabożeństwa pogrzebowego w katedrze i pochówku w katedrze.​

​

Kardynałowi nakazano także wpłacenie "pewnej sumy pieniędzy jako darowizny na działalność Fundacji św. Józefa powołanej przez Konferencję Episkopatu Polski w celu wspierania działań Kościoła na rzecz ofiar nadużyć seksualnych, pomocy psychologicznej oraz prewencji i kształcenia osób odpowiedzialnych za ochronę nieletnich". ​

​

Jak ustaliła Interia, sankcje dyscyplinarne nałożono za molestowanie, czyny homoseksualne i współpracę z ówczesną Służbą Bezpieczeństwa.​

10 dni po upublicznieniu decyzji Watykanu, 16 listopada 2020 r. kard. Henryk Gulbinowicz zmarł. Miał 97 lat.​

Przed śmiercią przekazano mu informacje o sankcjach. Hierarcha był już wówczas w złym stanie i kontakt z nim był utrudniony.
​

Darowizny nie ma​

Jak informuje Marta Titaniec, członkini zarządu Fundacji Świętego Józefa, na konto organizacji nie wpłynęła żadna darowizna w związku ze sprawą kard. Gulbinowicza.​

​

- Myślę, że to ważne dla samego śp. kardynała. Dla spokoju jego duszy należy rozwiązać jego ziemskie sprawy i wypełnić nałożone na niego zobowiązania - mówi Interii Marta Titaniec. ​

Tylko kto powinien to zrobić?​

​

Archidiecezja wrocławska tłumaczy, że nie jest stroną w tej sprawie i nie rozporządza żadnym prywatnym majątkiem kard. Gulbinowicza. - Zgodnie z wyrokiem to ma być wsparcie przekazane z jego własnych oszczędności. My o takich oszczędnościach nic nie wiemy - mówi Interii rzecznik archidiecezji ks. Rafał Kowalski.​

​

Nieznani spadkobiercy​

Marta Titaniec zauważa, że nie chodzi o to, żeby w ramach wyroku Stolicy Apostolskiej obciążyć archidiecezję wrocławską. - Nie byłyby to pieniądze kardynała, tylko diecezji, a wiemy, że część jej majątku pochodzi z wpłat wiernych. Ponadto księża i biskupi archidiecezji wrocławskiej wsparli finansowo działalność Fundacji Świętego Józefa - komentuje.​

Kto zatem dysponuje majątkiem kardynała?​

​

- W testamencie nie był nikt wymieniony imiennie. Wyrok był publiczny, zakładamy zatem, że osoby, które dysponują majątkiem księdza kardynała Gulbinowicza, wiedzą o sprawie - zauważa ks. Kowalski. - Powinny czuć się zobowiązane do wsparcia Fundacji Świętego Józefa i zrobić to dla spokoju sumienia - dodaje.​

​

Dwie twarze​

Kard. Henryk Gulbinowicz to ważna postać w Kościele katolickim w Polsce, szczególnie na Dolnym Śląsku, z którym był przez lata związany. Metropolitą wrocławskim został w 1976 roku i pełnił tę funkcję przez 28 lat.​

W czasie stanu wojennego Gulbinowicz wspierał działaczy dolnośląskiej Solidarności. Do historii przeszło ukrycie przez duchownego w Pałacu Biskupim związkowych pieniędzy - 80 mln zł. Gotówka po wprowadzeniu stanu wojennego pomogła m.in. w budowaniu wrocławskiego podziemia. Gulbinowicz przeprowadził we Wrocławiu synod archidiecezjalny, kongres pracy oraz założył wiele nowych parafii. Był przewodniczącym komitetu organizacyjnego 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu w 1997 r. Pracował w watykańskich Kongregacjach: ds. Duchowieństwa, ds. Kościołów Wschodnich i ds. Ewangelizacji Narodów.​

​

Był doktorem honoris causa trzech wrocławskich uczelni, Honorowym Obywatelem Dolnego Śląska, Laureatem Dziecięcej Nagrody SERCA oraz 641. Kawalerem Orderu Uśmiechu, a w lutym 2009 r. został odznaczony Orderem Orła Białego.​

Cieniem na jego historii kładą się najnowsze publikacje historyków IPN, którzy ustalili, że ks. Gulbinowicz w latach 1970-1975 był traktowany przez Służbę Bezpieczeństwa jako kandydat na tajnego współpracownika, później - incydentalnie określano go jako kontakt operacyjny i raz jako kontakt poufny. Kard. Gulbinowicz oskarżany był także o wykorzystywanie seksualne i tuszowanie pedofilii. Szerzej sprawę opisujemy TUTAJ.​

​

Nuncjatura apostolska nie poinformowała wiernych w Polsce, za co dokładnie nałożono sankcje na kard. Gulbinowicza. Informacji tej nie krył jednak sam Watykan. Oficjalna gazeta Stolicy Apostolskiej "L'Osservatore Romano" wskazała w opublikowanym komunikacie, że kary dotyczyły molestowania, czynów homoseksualnych i współpracy z ówczesną Służbą Bezpieczeństwa.​

 

[noniewiem]

 

[Alu]

W 20 AD to jeszcze Jesus nie zaczął nauczania.

 

[FatBantha]

Irlandia: żądania konfiskaty dóbr kościelnych po raporcie o maltretowaniu kobiet i dzieci w domach opieki​

Ogłoszony w tym tygodniu raport irlandzkiej komisji rządowej potwierdził, że przez okres ponad 70 lat ubiegłego wieku, w prowadzonych przez instytucje religijne domach opieki, zmarło przedwcześnie około 9 tys. dzieci, a kolejne tysiące zostały odebrane ich niezamężnym matkom. Premier Irlandii wygłosił w parlamencie oficjalne przeprosiny, ale opozycja domaga się, by państwo przejęło majątek Kościoła katolickiego i by postawiono w stan oskarżenia zgromadzenia zakonne za ich rolę w prowadzeniu schronisk, pisze Shawn Pogatchnik z POLITICO.​

​

Shawn Pogatchnik​

461​

Wczoraj, 21:18​

Ten tekst przeczytasz w 6 minut​

• Skandal wybuchł w 2014 r., kiedy w miejscowości Tuam w dawnym zakonnym domu opieki odkryto dowody śmierci ok. 800 dzieci, a następnie odnaleziono ich nieoznaczone groby
• Siostry zakonne z Tuam, napisały w oświadczeniu: "nie żyłyśmy zgodnie z zasadami chrześcijaństwa, gdy prowadziłyśmy ten dom"
• Podczas debaty w parlamencie, jedna z posłanek zażądała przejęcia aktywów kościelnych instytucji, które "zbudowały majątek na kościach martwych dzieci"
• "Domy matki i dziecka nie ratowały życia 'nieślubnym' dzieciom; w rzeczywistości, jak się wydaje, znacznie zmniejszały ich szanse na przeżycie", głosi rządowy raport
• W niektóre domach zezwalano na przeprowadzanie testów szczepionek na dzieciach, przy czym nie pytano o zgodę ich matek lub opiekunów

​

Artykuł w oryginale na stronie POLITICO.eu​

Przygotowywany 6 lat i liczący niemal 3 tys. stron raport w sprawie nieczynnych już domów matki i dziecka, został zaprezentowany w parlamencie przez premiera Micheála Martina, który następnie odczytał oficjalne państwowe przeprosiny.​

Raport zawiera szczegółowe informacje na temat okrutnych warunków i wyjątkowo wysokich wskaźników śmiertelności niemowląt w placówkach opiekuńczych dla niezamężnych matek i ich dzieci.​

Raport opisuje warunki i praktyki w 18 z "Domów Matki i Dziecka", do których przymusowo wysłano 56 tys. niezamężnych, ciężarnych kobiet od 1922 do 1998 r., kiedy to zamknięty został ostatni z nich.​

​

W przemówieniu w Dáil Éireann, niższej izbie parlamentu Irlandii, premier Martin powiedział, że raport opisuje "głęboko mizoginistyczną kulturę", która skazała tysiące kobiet i dzieci "na szybką śmierć lub życie pełne psychicznego bólu".​

– Sami to sobie zgotowaliśmy – powiedział Martin. – Mieliśmy całkowicie wypaczony stosunek do seksualności i intymności, a młode matki i ich synowie i córki musieli zapłacić straszną cenę za tę niesprawiedliwość. Wyznawaliśmy opaczną moralność religijną i system kontroli, który uczynił tyle szkód. Całe społeczeństwo było w to zamieszane.​

• POLECAMY: POLITICO w oryginale – Szczegóły raportu na temat irlandzkich "Domów Matki i Dziecka"

​

Wstrząsający raport​

​

W opublikowanym we wtorek raporcie stwierdzono, że około 9 tys. noworodków, niemowląt i małych dzieci zmarło w tych placówkach od 1922 r. – kiedy to większość Irlandii uzyskała niepodległość od Wielkiej Brytanii – aż do połowy lat 60. ubiegłego wieku, gdy Irlandia zaczęła modernizować swoją gospodarkę i poprawiać standardy życia. Ostatnia z tych placówek, prowadzona głównie przez katolickie siostry zakonne, pod luźnym nadzorem państwowym, została zamknięta w 1998 roku.​

​

Rząd rozpoczął śledztwo po tym, jak Catherine Corless, historyczka amatorka z Tuam w hrabstwie Galway, w 2014 r. zanalizowała akty zgonu z jednego z 18 domów, z których wynikało, że tylko w tym jednym miejscu pochowano prawie 800 dzieci w nieoznaczonych grobach.​

​

W 2017 r. śledczy znaleźli szczątki niemowląt w Tuam, w większości pochodzące z lat 30. i 40. ubiegłego wieku, kiedy to infekcje i choroby łatwo rozprzestrzeniały się w nieogrzewanych i przepełnionych budynkach. Dzieci i matki, które zmarły w tych obiektach, były zazwyczaj chowane na miejscu, bez żadnego upamiętnienia.​

​

Śledczy podkreślali, że wina za wysłanie kobiet do tych domów leżała przede wszystkim po stronie ich własnych rodzin i partnerów, którzy odmawiali wzięcia odpowiedzialności za kobietę i dziecko.​

Jak działał system​

"Należy przyznać, że badane instytucje udzielały schronienia – w niektórych przypadkach dosyć surowego – gdy rodziny w ogóle takiego schronienia nie udzielały", stwierdza raport. "Nie ma dowodów na to, że kobiety były zmuszane przez władze kościelne lub państwowe do zamieszkania w domach matki i dziecka. Ale większość kobiet nie miała żadnej alternatywy: w wielu przypadkach odcinano je od świata, a niektórym nadawano nowe, 'domowe imię'."​

​

Domy matki i dziecka dawały kobietom pewne gwarancje, że ich tajemnica będzie chroniona, jednak po zamieszkaniu na terenie ośrodka, jak wynika z raportu, kobietom często odmawiano podstawowych ludzkich praw, a ich potomstwu groziła śmierć na skutek chorób zakaźnych lub wywołanych warunkami sanitarnymi, przeziębieniem i niedożywieniem.​

​

"Wskaźnik śmiertelności wśród 'nieślubnych' dzieci był zawsze znacznie wyższy niż wśród dzieci 'legalnych', ale nadal był wyższy w domach matki i dziecka", stwierdza raport. "Śmiertelność w tych domach bezpośrednio po II wojnie światowej była prawie dwukrotnie większa niż średnia krajowa dla 'nieślubnych' dzieci".​

​

"W latach poprzedzających rok 1960, domy matki i dziecka nie ratowały życia 'nieślubnym' dzieciom; w rzeczywistości, jak się wydaje, znacznie zmniejszały ich szanse na przeżycie", głosi raport.​

​

W niektórych domach zezwalano na przeprowadzanie testów szczepionek na dzieciach, przy czym nie pytano o zgodę ich matek lub opiekunów. Komisja stwierdziła, że poddawanie dzieci takim testom – obejmującym siedem rozmaitych szczepionek w okresie od 1934 do 1973 r. – było nieetyczne i stanowiło naruszenie obowiązujących wówczas wymogów prawnych. Nie udowodniono jednak, że testy te zaszkodziły któremukolwiek z tych dzieci.​

Co na to władze​

Rząd zobowiązał się do zapewnienia rekompensaty finansowej i pomocy medycznej dla tych byłych mieszkańców ośrodków, którzy jeszcze żyją.​

​

Premier Martin zapowiedział, że rząd zamierza dokonać ekshumacji i postawić pomniki dla udokumentowanych zmarłych w każdym z tych miejsc. Będzie również przeprowadzać testy DNA w celu dopasowania szczątków z żyjącymi jeszcze matkami lub rodzeństwem.​

​

Dzień po swoim przemówieniu, premier złożył oficjalne przeprosiny w imieniu państwa.​

Wezwał katolickie zakony religijne, które "tak źle się zachowywały", by zrobiły to samo.​

​

– Władze kościelne narzuciły wypaczony kodeks moralny w odniesieniu do seksualności i moim zdaniem całkowicie podważyły godność każdej istoty ludzkiej – stwierdził Martin. – Nie ma tu żadnego przejawu chrześcijaństwa. Współwinne też jest państwo, to przejaw poważnego zaniedbania.​

​

W ciągu ostatnich dwóch dekad, rozmaite, zlecane przez rząd badania potwierdziły przypadki znęcania się nad kobietami i dziećmi w instytucjach prowadzonych głównie przez Kościół katolicki, takich jak szkoły z internatem, warsztaty, sierocińce i tzw. przytułki sióstr magdalenek, gdzie niezamężne matki, które oddały lub utraciły swoje dzieci, spędzały dni na modlitwie i bezpłatnych pracach porządkowych.​

​

Krytyka ze strony opozycji​

Posłanki z opozycyjnych partii oskarżyły Martina o składanie pustych deklaracji na temat skandalu i niebranie na poważnie odpowiedzialności państwa za naruszenia praw obywatelskich, popełnione w ośrodkach.​

Kilka posłanek skrytykowało jego zamieszczoną też w raporcie tezę, że to irlandzkie społeczeństwo samo jest sobie winne dopuszczenia do tych nadużyć. W raporcie napisano, że to rodziny kobiet odrzuciły je z powodu ich pozamałżeńskich ciąż, czyniąc z domów opieki ich jedyne schronienie.​

​

– Te zbrodnie zostały popełnione przez reakcyjny Kościół katolicki i państwo wyznaniowe. To potężni uczynili to bezbronnym – powiedziała przywódczyni opozycyjnej partii Sinn Féin, Mary Lou McDonald. – Pogląd, że "zrobiliśmy to sami sobie" jest głęboko obraźliwy dla ofiar i ocalałych. To jest wykręt.​

​

Jennifer Whitmore, rzeczniczka do spraw dzieci z partii Socjaldemokratycznej, zauważyła, że ponad 5600 ciężarnych kobiet wysłanych do tych placówek było w wieku od 12 do 17 lat.​

​

– Prawie 12 proc. kobiet, które przeszły przez drzwi tych domów, to dzieci. Zostały wcześniej zgwałcone – powiedział Whitmore.​

Jej partyjna koleżanka, Holly Cairns, powiedziała: – Ostatnią rzeczą, jakiej potrzeba tym, które przeżyły, to nietaktowne przeprosiny ze strony kolejnych facetów u władzy. One zasługują na sprawiedliwość. Zasługują na prawdziwą skruchę ze strony kościoła i państwa. I zasługują na całkowite i bezwarunkowe zadośćuczynienie.​

​

Martin zapowiedział, że rząd uchwali przepisy, które pozwolą ocalałym mieszkańcom domów po raz pierwszy uzyskać dostęp do ich osobistych akt, by mogli mieć szansę odnalezienia swojej zaginionej matki lub dzieci. – Wiedza o własnej tożsamości to prawo podstawowe – powiedział.​

Reakcje Kościoła​

Kilku przywódców Kościoła katolickiego wydało w związku z raportem oświadczenia, wyrażające ubolewanie, ale bez zobowiązań do zapewnienia byłym mieszkańcom domów rekompensaty finansowej.​

Zgromadzenie Sióstr Bon Secours (w Polsce znanych jako Siostry Dobrej Pomocy od Matki Boskiej Wspomożycielki), które prowadziły wspomniany dom w Tuam, napisało w oświadczeniu: "Nie żyłyśmy zgodnie z zasadami chrześcijaństwa, gdy prowadziłyśmy ten dom".​

​

"Nie uszanowałyśmy przyrodzonej godności kobiet i dzieci, które przyszły do domu. Nie okazywałyśmy im współczucia, którego tak bardzo potrzebowały. Byłyśmy częścią systemu, w którym oni cierpieli niedostatek, samotność i straszliwy ból", stwierdza oświadczenie, wydane w imieniu przełożonej Zgromadzenia w Irlandii, siostry Eileen O'Connor. "Przyznajemy w szczególności, że niemowlęta i dzieci, które zmarły w tym domu, zostały pochowane w sposób pozbawiony szacunku i niedopuszczalny. Za to wszystko głęboko przepraszamy."​

​

Kościół nie wywiązał się w pełni z wcześniejszych zobowiązań do wypłacenia odszkodowań dziesiątkom tysięcy obywateli Irlandii, którzy jako dzieci cierpieli z powodu fizycznego i seksualnego znęcania się z rąk urzędników kościelnych w warsztatach, internatach, sierocińcach i parafiach.​

​

Władze katolickie twierdzą, że co prawda należy do nich wiele nieruchomości, w tym obszerne grunty, szpitale i szkoły, ale brak im gotówki. W ramach częściowych umów kompensacyjnych, przekazały one własność części z tych nieruchomości na ręce państwa.​

"Kości martwych dzieci"​

Socjalistyczna posłanka Bríd Smith powiedziała premierowi Martinowi, że rząd powinien "powiedzieć instytucjom, które zbudowały swoje bogactwo na kościach martwych dzieci, że ich majątek zostanie zamrożony, jeśli nie zgodzą się na godziwe zadośćuczynienie".​

​

Natomiast posłanka Cairns powiedziała, że wszyscy żyjący jeszcze urzędnicy kościelni i państwowi, którzy byli odpowiedzialni za utrzymanie domów, w których dochodziło do nadużyć, powinni ponieść karną odpowiedzialność.​

​

– Skala śmierci tych niemowląt jest niepojęta. To jest na granicy masowych morderstw – powiedziała Cairns. – Instytucje religijne posunęły się do straszliwego okrucieństwa i systematycznych nadużyć. To, że organizacja, która umożliwiała najgorsze rodzaje łamania praw człowieka, jakie można sobie wyobrazić, nadal ma jakikolwiek wpływ na nasze szkoły i szpitale, jest głęboko niepokojące. Osoby i organizacje, które popełniły te przestępstwa, powinny być ścigane i ukarane.​

​

Redakcja: Michał Broniatowski​

 

[FatBantha]

Protestantom zdrowo pada na mózg.

Priest celebrates Everton derby win during service

The priest of the Holy Rosary in Aintree Village donned an Everton scarf and played the Z-Cars theme tune - the club's entrance music - to finish his online service. (Pictures: churchservices.tv)

www.skysports.com

A nie, przepraszam - to katolicki ksiądz, ale chyba z chowu franciszkowego.

 

[Deleted member 6610]

"Uczniowie masowo rezygnują z uczestnictwa w religii. Wśród powodów wymieniają sprzeczne wartości, homofobię oraz udzielanie rad dotyczących życia prywatnego. "Katechetka mówiła, że kobieta powinna nosić spódnice do kostek, siedzieć w domu i gotować" - wymienia jedna z uczennic.

Ordo Iuris ma pomysł, gdzie leży przyczyna rezygnacji z religii. Proponuje rozwiązanie problemu​

Przypuszczenia, gdzie leży przyczyna tego rozwijającego się trendu ma jednak organizacja Ordo Iuris. Jej przedstawiciele sugerują, że powodem wypisywania się z lekcji religii jest chęć zwiększenia wolnego czasu przez młodzież.

Organizacja postanowiła zaproponować rozwiązanie, które może zatrzymać to zjawisko. Proponuje, aby każdy uczeń miał obowiązek uczęszczania na lekcję religii lub etyki. Uczeń, który nie będzie chciał uczestniczyć w lekcjach religii i etyki, nie uzyska promocji do kolejnej klasy.

Wyborcza poprosiła również o komentarz ws. coraz większej liczby uczniów, którzy nie chcą uczestniczyć w lekcjach religii, Przemysława Śliwińskiego, rzecznika archidiecezji warszawskiej.

"Każda rezygnacja to powód dla katechetów do zastanowienia się nad swoją pracą, nad sposobem komunikowania się z uczniami” - powiedział. Dodał też, że przyczynami tego zjawiska mogą być: reforma edukacji, laicyzacja społeczeństwa oraz odzwierciedlenie stosunku rodziców do wiary"

 

[Deleted member 6610]

Stanisław Obirek: Kościół z kobiecym głosem.​

Jeśli hipotetyczny ogólnopolski synod miałby mieć jakikolwiek sens, musiałby wyjść poza tradycyjny paradygmat katolicyzmu jako instytucji kształtowanej przez bezżennych mężczyzn – pisze teolog i antropolog kultury.

„Czas skończyć z obowiązkowym celibatem i ograniczeniem kapłaństwa do mężczyzn” – to postulat wyrażony przez wielu teologów katolickich na całym świecie. Jeśli hipotetyczny ogólnopolski synod miałby mieć jakikolwiek sens, musiałby wyjść poza tradycyjny paradygmat katolicyzmu jako instytucji kształtowanej przez bezżennych mężczyzn. Głos należy oddać przede wszystkim świeckim, w tym zwłaszcza kobietom.

Stanisław Obirek: Kościół z kobiecym głosem

Jeśli hipotetyczny ogólnopolski synod miałby mieć jakikolwiek sens, musiałby wyjść poza tradycyjny paradygmat katolicyzmu jako instytucji kształtowanej przez be

www.rp.pl

 

[FatBantha]

View: https://www.youtube.com/watch?v=5iwU2KdO2Iw


Od 16:45 zaczyna się najbrutalniejsza jatka. Może profesor Wielomski powinien zacząć pisywać dla Nie albo Faktów i mitów?

 

[FatBantha]

Trochę popromuję Chantal Delsol:


View: https://www.youtube.com/watch?v=q_E2XckpGkc

Koniec chrześcijaństwa? Wykład prof. Chantal Delsol na Angelicum | eKAI

Wykład prof. Chantal Delsol na Angelicum zatytułowany „The End of Christendom” poświęcony będzie współczesnej sytuacji cywilizacji chrześcijańskiej w postoświeceniowym świecie. Transmisja wykładu rozpocznie się 15 kwietnia o godz. 15.00. Czy epoka, w której żyjemy to monet kulminacyjny przemian...

www.ekai.pl

Filozofka Chantal Delsol: Europa Środkowa dostrzega ograniczenia nowoczesności

Europa, Kontynenty, Świat, Wiadomości - W przeciwieństwie do Zachodu, który promuje "ślepą, euforyczną" nowoczesność, Europa Środkowa nowoczesności nie odrzuca, ale dostrzega jej ograniczenia –

misyjne.pl

Koniec chrześcijańskiego świata

Ludzki świat ma kotwice w niebie, czyli w wyobrażeniach nadnaturalnej rzeczywistości będącej źródłem ostatecznego sprawstwa i sensu. Bez kotwic ginie, rozrywany przez żywioły.

wpolityce.pl

Chantal Delsol: wracamy do społeczeństwa pogańskiego

- Jesteśmy w trakcie powrotu do społeczeństwa pogańskiego - mówi w rozmowie z KAI prof. Chantal Delsol, francuska filozof, której kolejna książka "Kamienie węgielne. Na czym nam zależy?" ukazała się w Polsce. Jej zdaniem, chrześcijaństwo jako religia żyjąca w wielokulturowym społeczeństwie nie...

wiadomosci.onet.pl

 

[LachickieLibstwoPodziemne]

 

[cyklista]

40% zakonnic w USA doświadczyło przemocy seksualnej.

Siostry zakonne wychodzą z ukrycia. Mają dość przemocy seksualnej ze strony księży

Zakonnice powiedziały: stop. Mają dość. Dość milczenia, dość bólu, dość braku konsekwencji. Przez lata księża na całym …

kobieta.wp.pl

Zakonnice powiedziały: stop. Mają dość. Dość milczenia, dość bólu, dość braku konsekwencji. Przez lata księża na całym świecie dopuszczali się molestowania, gwałtów i przemocy. Wszystkie cierpiały tak samo, niezależnie od kontynentu, na którym żyły. Watykan milczał. Więc teraz one zaczęły mówić.

Według ankiety opublikowanej w książce Williama H. Kennedy’ego pt. "Lucifer’s Lodge", co najmniej 40% amerykańskich sióstr zakonnych doświadcza przemocy seksualnej. 3 na 4 z nich twierdzi, że sprawcą molestowania był ksiądz lub inna osoba związana ze środowiskiem religijnym. 2 na 5 doświadczyło kontaktów intymnych. Wszystkie, które były wielokrotnie wykorzystane powiedziały, że odczuły presję seksualną ze strony swoich religijnych przywódców. Dane te miały nigdy nie ujrzeć światła dziennego, ale wyciekły przypadkiem z Watykanu.

Louise Charbonneau Aamot jest jedną z dziewięciu sióstr, które w tym roku podjęły sądową walkę o odszkodowanie po tym, jak lata temu były gwałcone przez księży w akademiku szkoły św. Pawła w Dakocie Południowej. Jedna z sióstr opowiadała Associated Press, jak po jednym z gwałtów zaszła w ciążę i została zmuszona do dokonania aborcji.

Strach przed prześladowcami, wstyd i potęga środowiska kościelnego skutecznie zamknęły wtedy usta ofiarom. Pierwszy raz to, co się działo, wyszło na jaw, gdy lekarze podczas badań przypadkowo odkryli ślady seksualnych tortur na ich ciałach. Teraz mają odwagę mówić. I tym razem nikt ich nie powstrzyma. Zakonnica to nie tylko habit. Zakonnica to przede wszystkim kobieta.

Grzech Wstydu​

Jeden z ważniejszych raportów napisanych na ten temat, został sporządzony już w 1994 roku. Siostra Maura O’Donohue spisała dane, z których wynikało, że 29 zakonnic zostało zapłodnionych. W 23 różnych krajach. Według jej raportu, były one postrzegane jako "bezpieczne partnerki seksualne". Bo od prostytutek można łatwiej zarazić się wirusem HIV. A to przecież byłby wstyd.

Raport siostry O'Donohue był ukrywany przez 7 lat. Został upubliczniony w internecie dopiero w 2001 roku. Nie wiadomo, czy wymienieni w nim oprawcy zostali ukarani. Watykan milczał wtedy i milczy dziś.

 

[sergiusz]

​

Jeśli hipotetyczny ogólnopolski synod miałby mieć jakikolwiek sens, musiałby wyjść poza tradycyjny paradygmat katolicyzmu jako instytucji kształtowanej przez bezżennych mężczyzn – pisze teolog i antropolog kultury

Kościół rzymskokatolicki odnosi się negatywnie do praktyki ordynacji kobiet i jednoznacznie stwierdza, że „święcenia ważnie przyjmuje tylko mężczyzna ochrzczony” (KPK kan. 1024).

 

[sergiusz]

Kościół katolicki przeprasza za księży-pedofilów!

28 czerwca odbyła się konferencja prasowa podczas której Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego oraz kapłani bezpośrednio zaangażowani w przekazali najnowsze informacje dotyczące wykorzystywania seksualnego dzieci i młodzieży o czym informowaliśmy tutaj. Podczas konferencji poinformowano, iż 292 księży i zakonników zostało oskarżonych o przestępstwa seksualne wobec dzieci i osób poniżej 18. roku życia. Dane te zostały zebrane w okresie od 1 lipca 2018 r. do 31 grudnia 2020 r.
Podczas konferencji swoje wystąpienie miał także o. Adam Żak.

"Będziemy przygotowywać programy prewencyjne, już je tworzymy w kwestiach osób niepełnosprawnych, dzieci, wyjazdów wakacyjnych, wspólnot. Niestety, wciąż mamy za mało specjalistów, ale sięgamy do internetu, tworzymy programy e-learningowe, działamy oraz współpracujemy ze środowiskami, które mają kontakt z rodziną, ze światem w którym są młodzi. Krajowy Ośrodek Duszpasterstwa Rodzin będzie systematycznie pomagał nam wykształconymi specjalistami, pomagał szczególnie ofiarom wykorzystywania seksualnego oraz działał prewencyjnie w Kościele" - zakończył o. Żak.

"Nie będziemy lekceważyć żadnych przypadków wykorzystywania seksualnego"

"Tendencja najnowszych lat w kwerendzie daje świadomość, iż nie jest ona zniżkowa. Zapewniamy jednak, że nie możemy i nie będziemy lekceważyć żadnych przypadków wykorzystywania seksualnego, ani najnowszych ani z przeszłości. Te wyniki - sprzed wielu lat, są obrazem zaniedbania, dlatego działamy...

deon.pl

 

[tolep]

Kryminaliści przebrani za kardynałów zatrzymani przez policję przebraną za księży. Na obecnym etapie takie newsy mogą tylko ocieplić wizerunek KK.

Italian police disguised themselves as priests in a covert operation to catch bad guys disguised as cardinals.

Criminals disguised as cardinals busted by police disguised as priests

Italian police disguised themselves as priests in a covert operation to catch bad guys disguised as cardinals.

notthebee.com

 

[kran]

Kościół katolicki przeprasza za księży-pedofilów!

28 czerwca odbyła się konferencja prasowa podczas której Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego oraz kapłani bezpośrednio zaangażowani w przekazali najnowsze informacje dotyczące wykorzystywania seksualnego dzieci i młodzieży o czym informowaliśmy tutaj. Podczas konferencji poinformowano, iż 292 księży i zakonników zostało oskarżonych o przestępstwa seksualne wobec dzieci i osób poniżej 18. roku życia. Dane te zostały zebrane w okresie od 1 lipca 2018 r. do 31 grudnia 2020 r.
Podczas konferencji swoje wystąpienie miał także o. Adam Żak.

"Będziemy przygotowywać programy prewencyjne, już je tworzymy w kwestiach osób niepełnosprawnych, dzieci, wyjazdów wakacyjnych, wspólnot. Niestety, wciąż mamy za mało specjalistów, ale sięgamy do internetu, tworzymy programy e-learningowe, działamy oraz współpracujemy ze środowiskami, które mają kontakt z rodziną, ze światem w którym są młodzi. Krajowy Ośrodek Duszpasterstwa Rodzin będzie systematycznie pomagał nam wykształconymi specjalistami, pomagał szczególnie ofiarom wykorzystywania seksualnego oraz działał prewencyjnie w Kościele" - zakończył o. Żak.

"Nie będziemy lekceważyć żadnych przypadków wykorzystywania seksualnego"

"Tendencja najnowszych lat w kwerendzie daje świadomość, iż nie jest ona zniżkowa. Zapewniamy jednak, że nie możemy i nie będziemy lekceważyć żadnych przypadków wykorzystywania seksualnego, ani najnowszych ani z przeszłości. Te wyniki - sprzed wielu lat, są obrazem zaniedbania, dlatego działamy...

deon.pl

Jesteś księdzem może?? nie złośliwie pytam ale widzę cie w religijnych tematach najczęściej


Piszą , że dużo ludzi w Polsce nie chce mieć za wiele do czynienia z instytucją Kościoła i liczba apostatów z roku na rok się zwiększa. Nie powinien kościół namawiać ich do pozostania bo po co kościołowi ludzie, którzy nie wierzą w Boga, albo wierzą ale nie chcą modlić się w Kościele?


artykuł :



Kościół katolicki traci wiernych - w całej Europie
W Niemczech wierni masowo występują z Kościoła, co wynika m.in. ze skandalu wokół kardynała Woelkiego. Zjawisko to jest ogólnym trendem, widocznym zwłaszcza w europejskich ostojach katolicyzmu.

W 2019 roku apostazji dokonało w Niemczech ponad pół miliona wiernych, po ponad 250 tys. każdego z tych Kościołów. Był to pod tym względem rok rekordowy. Obecnie tylko około połowę osób żyjących w Niemczech stanowią członkowie jednego z tych dwóch wielkich Kościołów chrześcijańskich.

Kościoły katolicki i ewangelicki w Niemczech są podmiotami posiadającymi osobowość prawną i państwo odprowadza na ich potrzeby podatek kościelny, wynoszący od ośmiu do dziewięciu procent podatku od dochodów. W przypadku osób lepiej zarabiających może on wynieść kilka tysięcy euro rocznie. Wystąpienie z Kościoła oznacza niepłacenie tego podatku i dlatego dla wielu osób może być atrakcyjne.


W Polsce, tak jak w Hiszpanii, nie ma aktu prawnego stanowiącego wystąpienie z Kościoła. Nie ma tam także podatku kościelnego, co utrudnia przedstawienie w liczbach zjawiska oddalania się ludzi od Kościoła katolickiego. Na pewno jednak grozi mu problem z pozyskaniem nowego narybku.

Z badań warszawskiego instytutu demoskopijnego CBOS przeprowadzonych latem 2019 roku wśród uczniów wynika, że tylko 55 procent z nich uważa się za osoby wierzące. W połowie lat 90. ubiegłego wieku za osoby wierzące uważało się jeszcze trzy czwarte polskiej młodzieży.
https://www.dw.com/pl/kościół-katolicki-traci-wiernych-w-całej-europie/a-56649380

W Niemczech wystarczy iść do urzędu podatkowego i zgłosić, że rezygnuje się z płacenia podatku na kościół. Pleban dostaje pismo z urzędu, że ma o jedną owieczkę mniej i po zawodach.

 

[ckl78]

Kościół nie współpracuje z komisją ds. pedofilii? Ks. Studnicki: Chcemy wskazania podstawy prawnej.

- Kościół prosił o wskazanie podstawy prawnej, zgodnie z którą miałby takie dokumenty przekazywać. Nadal nie została ona podana - oświadczył w programie "Sprawdzam" duchowny, powołując się na art. 8 Konstytucji, zgodnie z którym państwowe organy mogą działa tylko na podstawie i w granicach prawa - oświadczył w telewizyjnym wywiadzie ks. dr Piotr Studnicki, kierownik Biura Delegata KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży.


- Jesteśmy, jako Episkopat, gotowi do współpracy z komisją, także w wymiarze badania akt kościelnych. Ale chcemy do tego jasnej podstawy prawnej - podkreślał współpracownik Prymasa Polski.

Kościół nie współpracuje z komisją ds. pedofilii? Ks. Studnicki: Chcemy wskazania podstawy prawnej

Komisja ds. pedofilii nie ma wglądu w kościelne akta postępowań. - Kościół prosił o wskazanie podstawy prawnej. Nadal n…

wiadomosci.wp.pl

Kościół prosił o wskazanie podstawy prawnej?. Prawo Boże, Stary Testament - Kpł 18!

 

[ckl78]

Po powrocie do szkół uczniowie wypisują się z religii. Są miasta, gdzie 70 proc. nie chodzi na nic.

- W Lublinie w szkołach średnich w roku szkolnym 2021/2022 prawie co trzeci uczeń nie chodzi ani na religię, ani na etykę - dowiedziało się RadioZET.pl. W Katowicach z takiej możliwości korzysta już ponad 50 proc. młodzieży z liceów i techników. Rekordzistą pod tym względem jest jednak Łódź. Prawie 70 proc. starszych uczniów odrzuciło tu katechezę i etykę w szkole.

Uczniowie mają - na razie - cztery możliwości: można chodzić na religię, na etykę, na oba te przedmioty, albo na żaden z nich.

Obowiązkowa religia albo etyka?

Już niedługo wszystkie te proporcje mogą się zmienić, bo według planów ministra edukacji Przemysława Czarnka uczniowie, jeśli nie będą chcieli chodzić na katechezę, będą musieli zapisać się na etykę. Opcja “nic” zniknie. Jak zareaguje młodzież, jeśli religia albo etyka będą obowiązkowe? Zdaniem nauczycieli, władza uzyska efekt odwroty do zamierzonego.

- Działania rządu są dokładnie odwrotne niż sposób rozumienia wolności, religijności przez młodzież, to jest absurdalne – nie ukrywa dr Joanna Miksa i tłumaczy, że w społeczeństwie, w którym jest internet, w którym ma się dostęp do tylu dyskursów, nie ma sensu zmuszać ludzi do posłuszeństwa. Zdaniem badaczki to jest ślepa uliczka, bo każdy ma dokąd odejść.


Więcej: https://wiadomosci.radiozet.pl/Pols...i.-Sa-miasta-gdzie-70-proc.-nie-chodzi-na-nic

Dzieciakom się po prostu nie chce - chcą wcześniej wracać do domu.

 

[FatBantha]

2,5%? Sporo.

Francja rozlicza się z pedofilią w Kościele. „Nie spodziewałem się takiej skali nadużyć”​

Opracowanie:

Nicole Makarewicz​

57 minut temu​

"Byliśmy świadomi, że istnieje rozdźwięk między liczbą ofiar napaści seksualnych popełnianych przez księży lub zakonników, o których wiemy, a rzeczywistością, ale nie wyobrażaliśmy sobie, że będzie tak duży" - powiedział przewodniczący Konferencji Episkopatu Francji arcybiskup Eric de Moulins-Beaufort.​

​

Z ogłoszonego wcześniej tego dnia raportu niezależnej komisji pod przewodnictwem Jean-Marca Sauve'a wynika, że przez ostatnie 70 lat we Francji około 216 tys. nieletnich padło ofiarą wykorzystywania seksualnego przez duchownych. Liczba dzieci, które były wykorzystywane w kościelnych instytucjach, nie tylko przez księży, ale również przez zatrudniane tam osoby świeckie, może wynosić nawet około 330 tys.​

​

"Jestem przerażony liczbą osób, które zgłaszają, że padły ofiarą napaści seksualnej, gdy były nieletnie, czy to w Kościele, czy w innym otoczeniu (rodzina). To ludzki dramat, który dotyka wszystkich ludzi" - podkreślił abp de Moulins-Beaufort.​

Przewodniczący Episkopatu Francji powiedział, że odczuwa "wstyd wobec ślepoty i głuchoty Kościoła w obliczu tak wielkiego cierpienia". "Jestem głęboko zraniony, upokorzony niezdolnością Kościoła, jego władz, jego społeczności, do dostrzeżenia cierpienia ofiar i zrozumienia zagrożenia, jakie stwarza taki a taki ksiądz, taki a taki zakonnik" - dodał.​

"Jestem zszokowany, że do niedawna reakcja Kościoła prawie nigdy nie dotyczyła dziecka, ale raczej reputacji Kościoła i rodzin" - podkreślił hierarcha.​

​

"Należy wymierzyć sprawiedliwość"​

​

Zapytany o dane raportu mówiące, że w latach 1950-2020 molestowania seksualnego we Francji dopuściło się 2,5-2,8 proc. księży abp de Moulins-Beaufort podkreślił, że "ta mniejszość jest zbyt liczna, by się z nią pogodzić", a sprawcy "muszą zostać ukarani, jeśli żyją".​

​

"Święcenia nie leczą zaburzeń psychicznych czy psychiatrycznych, a szczególna sytuacja księdza, może wręcz zwiększać ryzyko (...). (Sprawcy) pozostają naszymi braćmi, ale są winni, niebezpieczni. Należy wymierzyć sprawiedliwość, a wydane wyroki wykonać. Nie możemy pozbyć się tych ludzi, nawet gdy zostaną przywróceni do stanu świeckiego, musimy im towarzyszyć, zachowując przede wszystkim troskę o ludzi, którzy byli ich ofiarami i ryzyko, że uczynią ofiary z innych" - podkreślił hierarcha.​

​

"Nie mogę przewidzieć przyszłej wiarygodności Kościoła katolickiego. Obecny stan rzeczy jest ciosem w spontaniczną ufność, jaką można było w nim pokładać, a którą pokładano także w księżach. Będziemy musieli nauczyć się z tym żyć, tak jak czynią to księża w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Australii" - powiedział abp de Moulins-Beaufort.​

​

Dodał też: "Nie możemy naprawić tego, co nieodwracalne, ale jasne jest, że jako Kościół ponosimy odpowiedzialność wobec ofiar".​

Pytany, czy raport był potrzebny, przewodniczący Episkopatu powiedział: "Przyjmujemy go jako błogosławieństwo. Kościół Chrystusowy nie może wzrastać w kłamstwach lub półprawdach".​