tolep
five miles out
- 8 579
- 15 476
Gajgery i dane meteo są zbyt łatwo dostępne dla każdego, by dało się ukryć masowe rozszczepienie atomów.
-
Forum Libertarian ma swój regulamin.
- Admin
- #702
- 6 985
- 15 153
No i nie był to tactical nuke jednak. Wszystkie scifi teorie poszły się jebać.
kr2y510
konfederata targowicki
- 12 770
- 24 727
BBC ma w UK sporą niezależność. Wprawdzie jest to siedlisko lewaków i homoseksualistów, ale jest tam duch rzetelności dziennikarskiej i informowania.
kr2y510
konfederata targowicki
- 12 770
- 24 727
Taa... A pod butem oligarchów i innych spierdolin ludzkich, mają akurat tę swoją wolność.
Karmazynowy Mściciel
To ja będę budował drogi w akapie
- 421
- 522
kr2y510
konfederata targowicki
- 12 770
- 24 727
Przyszła mi do głowy taka myśl. Na takich piosenkach może jedynie skorzystać propaganda Putina i ruska razwiedka. Ukraina nie jest państwem jednonarodowym. Takie piosenki szczują Rosjan mieszkających na Ukrainie na Ukraińców i na odwrót.
Ostatnia edycja:
- Moderator
- #710
- 8 902
- 25 790
Ciekawe czy to Sojusz Gazpromowy?
Media: Niemieccy ochotnicy po stronie separatystów na Ukrainie
1 godz. 10 minut temu
Ponad stu obywateli Niemiec walczy we wschodniej Ukrainie po stronie prorosyjskich separatystów - poinformował niemiecki dziennik "Welt am Sonntag". Ambasador Ukrainy w Berlinie interweniował w tej sprawie u władz niemieckich.
W większości przypadków uczestnikami walk są Niemcy pochodzący z Rosji, którzy wyemigrowali do RFN z krajów byłego ZSRR po 1990 roku. Wielu z nich służyło w Bundeswerze i posiada doświadczenie wojskowe - pisze "WamS", powołując się na źródło w niemieckich organach bezpieczeństwa.
Ambasador Ukrainy Andrij Melnyk zwrócił się do niemieckiego ministerstwa spraw wewnętrznych oraz do ministerstwa spraw zagranicznych z prośbą o podjęcie kroków zaradczych, aby Niemcy "nie wyjeżdżali na Wschód w celu mordowania i zabijania".
Walka dla separatystów nie podlega karze
Rzecznik MSW powiedział "WamS", że jego resort podejmuje "w ramach możliwości" działania mające odwieść od wyjazdu na Ukrainę osoby zamierzające wziąć udział w walkach. Jednak walka po stronie separatystów nie jest - w przeciwieństwie do wstąpienia w szeregi oddziałów Państwa Islamskiego - z punktu widzenia niemieckiego prawa czynem podlegającym karze.
Polityk bawarskiej CSU Stephan Mayer opowiedział się na łamach "WamS" za zaostrzeniem przepisów. Udział w działaniach zbrojnych (na Ukrainie) powinien być traktowany jako uczestnictwo w organizacji terrorystycznej - powiedział. Zdaniem Mayera osobom, które posiadają podwójne obywatelstwo, powinno się w takich przypadkach odbierać niemiecki paszport.
Jak pisze "WamS" w internecie pełno jest zdjęć i wpisów młodych Niemców walczących we wschodniej Ukrainie.
Co najmniej jeden z nich poniósł śmierć. 33-letni Niemiec pochodzący z Kazachstanu zginął trafiony odłamkami pocisku 12 lutego podczas walk w Debalcewe.
Znowu jacyś ribentropomołotowianie.1 godz. 10 minut temu
Ponad stu obywateli Niemiec walczy we wschodniej Ukrainie po stronie prorosyjskich separatystów - poinformował niemiecki dziennik "Welt am Sonntag". Ambasador Ukrainy w Berlinie interweniował w tej sprawie u władz niemieckich.
W większości przypadków uczestnikami walk są Niemcy pochodzący z Rosji, którzy wyemigrowali do RFN z krajów byłego ZSRR po 1990 roku. Wielu z nich służyło w Bundeswerze i posiada doświadczenie wojskowe - pisze "WamS", powołując się na źródło w niemieckich organach bezpieczeństwa.
Ambasador Ukrainy Andrij Melnyk zwrócił się do niemieckiego ministerstwa spraw wewnętrznych oraz do ministerstwa spraw zagranicznych z prośbą o podjęcie kroków zaradczych, aby Niemcy "nie wyjeżdżali na Wschód w celu mordowania i zabijania".
Walka dla separatystów nie podlega karze
Rzecznik MSW powiedział "WamS", że jego resort podejmuje "w ramach możliwości" działania mające odwieść od wyjazdu na Ukrainę osoby zamierzające wziąć udział w walkach. Jednak walka po stronie separatystów nie jest - w przeciwieństwie do wstąpienia w szeregi oddziałów Państwa Islamskiego - z punktu widzenia niemieckiego prawa czynem podlegającym karze.
Polityk bawarskiej CSU Stephan Mayer opowiedział się na łamach "WamS" za zaostrzeniem przepisów. Udział w działaniach zbrojnych (na Ukrainie) powinien być traktowany jako uczestnictwo w organizacji terrorystycznej - powiedział. Zdaniem Mayera osobom, które posiadają podwójne obywatelstwo, powinno się w takich przypadkach odbierać niemiecki paszport.
Jak pisze "WamS" w internecie pełno jest zdjęć i wpisów młodych Niemców walczących we wschodniej Ukrainie.
Co najmniej jeden z nich poniósł śmierć. 33-letni Niemiec pochodzący z Kazachstanu zginął trafiony odłamkami pocisku 12 lutego podczas walk w Debalcewe.
GAZDA
EL GAZDA
- 7 687
- 11 166
w niemieckich mediach wypowiedzi są raczej niechętne ruskim, wiec całe to pierdololo o sojuszu to jakieś urojenia, to że ruscy są po stronie ruskich raczej nie powinno dziwić, co z tego jaki maja paszport...
po stronie ukrainskiej też jest sporo niemców, ukraińskich i innych... hehe
po stronie ukrainskiej też jest sporo niemców, ukraińskich i innych... hehe
Alu
Well-Known Member
- 4 633
- 9 694
Mnie trochę dziwi, że Rosjanie, którzy zadomowili się już w Niemczech jadą ginąć do Donbasu.
Tym bardziej jak nie są z tamtych terenów.
GAZDA
EL GAZDA
- 7 687
- 11 166
przecie większość ruskich walczących w donbasie nie jest z tych terenów...
JKM mówiąc o wyjsciu z UE opowiada się po stronie Putina,ostatnio wogóle go nie pokazuja w mediach polskich. Omamiona Ukraina obietnicami lepszego życia straciła swoją suwerenność, z obu stron zrobiła sobie wrogów, bo UE już nie będzie nalegała na wstąpienie jej do UE. Natomiast USA nie pośle tam Nato, oligarchowie rosyjscy czekaja na zniesienie sankcji, co niebawem nastąpi, i tyle, bo sankcje uderzają w kraje UE.
Karmazynowy Mściciel
To ja będę budował drogi w akapie
- 421
- 522
O czołgach powstają takie:
Mi się podobają. Oczywiście abstrachując zupełnie od treści. Swoją drogą, czy mi się wydaje, czy w tym drugim podczas refrenu leci muzyka Britney Spears?
Ostatnia edycja:
Karmazynowy Mściciel
To ja będę budował drogi w akapie
- 421
- 522
Allahu akbar! Slawa berkutu!
kr2y510
konfederata targowicki
- 12 770
- 24 727
@Karmazynowy Mściciel
To na poważnie, czy ktoś to wrzucił dla jaj? Ja obstawiam to drugie...
To na poważnie, czy ktoś to wrzucił dla jaj? Ja obstawiam to drugie...
Tomasz Panczewski
Well-Known Member
- 699
- 3 849
Podstawianie islamskiej muzyki pod filmy gdzie ktoś podpala monitor albo strzela z dupy jajkami jest popularnym memem w niektórych kręgach, ten wyźej to pewnie jeden z takich filmów.
Karmazynowy Mściciel
To ja będę budował drogi w akapie
- 421
- 522
- Moderator
- #720
- 8 902
- 25 790
Tytuł wzbudził u mnie nadzieję, ale następnie okazało się, że artykuł jednak nie jest o akapie ani o userach libnetu, tylko jakiejś Ukrainie. Chwytliwe nagłówki za którymi nic nie stoi, oto dzisiejsza kondycja dziennikarstwa!
Ich świat to piwnica
Jolanta Kamińska
Wczoraj, 27 marca (18:15)
XXI wiek. Ukraina. Europa. Każdy kolejny dzień upływał w piwnicy, bez stałego dostępu do pitnej wody, pożywienia, nie wspominając o prądzie. Dzieci, którym przyszło żyć w takich warunkach, mają szarą cerę. Od kilku miesięcy nie widziały świeżych warzyw czy owoców.
Choć na powierzchni jest już dość bezpiecznie, ludzie na noc znów wracają do piwnic. - Mieszkańcy rejonów Debalcewe i Ługańska nadal czują strach - opowiada w rozmowie z Interią Radosław Rzehak, przedstawiciel UNICEF, który przebywa na Ukrainie z pomocą humanitarną dla rejonów dotkniętym konfliktem.
W piwnicach, które podczas ostrzałów służyły za schronienie, ludzie wciąż czują się najbezpieczniej. Na kilka miesięcy te piwnice stały się ich domami. W nich rodziły się dzieci, które potem tam, pod ziemią uczyły się chodzić, mówić.
Dzieci, którym przyszło żyć w takich warunkach, mają szarą cerę, są wychudzone, bo brak żywności to wciąż problem. Często chorują, ale zazwyczaj nikt nie podaje im lekarstw, bo ich także brakuje. Mają szczęście, gdy dostaną kubek gorącej herbaty.
- Z pozoru, nie są smutne. Kiedy wchodzę do piwnic, w których się ukrywają, reagują bardzo entuzjastycznie - mówi nasz rozmówca. Te dzieci niewiele widziały, ale słyszały bomby i choć nie do końca rozumieją całą sytuację, wyczuwają niepokój swoich rodziców. - Ich radość, gdy dostają przygotowaną przez nas pomoc, jest powierzchowna, bo gdy spoglądam im głęboko w oczy - widzę strach - opowiada.
To właśnie strach i wola przetrwania sprawiły, że ukraińskie dzieci wraz z rodzicami tak długo mieszkały w piwnicach. W wilgotnych i zimnych, bez dostępu do prądu i bieżącej wody. Namiastka bezpieczeństwa w rozbitym konfliktem rejonie, czasami stawała się grobem.
- Proszę pamiętać, że te schronienia to przede wszystkim zwykłe podziemne pomieszczenia, które chroniły jedynie przed odłamkami bomb. Zdarzało się, że źle wymierzony pocisk trafiał w dom, a wtedy ludzie schronieni w jego podziemiach zostawali pogrzebani żywcem - tłumaczy nasz rozmówca.
"Wszędzie pełno min i niewybuchów"
Koszmaru nie sposób wymazać z pamięci, można jednak próbować odbudować domy. Stworzyć choć fragment normalności.
- W rejonie tzw. kotła debalcewskiego odwiedzam wioski, które praktycznie nie istnieją - każdy dom, szkoła czy przedszkole zostały doszczętnie zniszczone - opowiada Radosław Rrzehak. Wszędzie leży pełno min i niewybuchów. By dotrzeć z pomocą, najpierw trzeba przejechać przez ten artyleryjski tor przeszkód.
- Niedawno rozmawiałem z członkami rodziny, którzy zajmują się odbudową swojego domu. Obecnie nie ma w nim jednej ściany i sufitu. Starają się naprawić zniszczenia, choć nie mają potrzebnych materiałów budowlanych, prądu i wody. To ich nie zniechęca, ci ludzie chcą szybko wyjść na swoje - mówi.
- Dlaczego zostali mimo tak niebezpiecznej sytuacji - pytam. - Nie mieli dokąd jechać, albo po prostu zostali, by chronić to, co mają - odpowiada. Dom to często jedyny dorobek ich życia.
Mówi się, że wojna budzi w człowieku najgorsze instynkty, ale jak przyznaje Radosław Rzehak, na Ukrainie ludzie pamiętają o swoich sąsiadach, krewnych, kiedy przychodzą po pomoc przekazywaną przez organizacje humanitarne. Starają się pomagać sobie nawzajem przy odbudowie zniszczeń.
Brakuje żywności i wody pitnej
Ogólna sytuacja jest dramatyczna, od 1 grudnia Ukraina wstrzymała wszelkie świadczenia socjalne na tereny zajęte przez rebeliantów. Najistotniejszą pomocą dostarczaną przez konwoje humanitarne jest żywność, woda i odzież. UNICEF przekazuje je zarówno osobom indywidualnym, jak i ośrodkom, w których przebywają dzieci.
Domy dziecka czy inne placówki opiekuńcze w rejonie Debalcewe i Ługańska są w trudnym położeniu. Mieszkające w nich dzieci od kilku miesięcy nie widziały świeżych warzyw, owoców. Jedzą tuszonkę. - To najgorszej jakości mięso konserwowane, a właściwie zmielone odpady - mówi nasz rozmówca.
Większość z nich nie wie, co dzieje się z ich rodzicami. Wiele dzieci trafiło do domów dziecka, bo ich ojcowie poszli na wojnę, a matki nie mogły utrzymać często wielodzietnych rodzin.
Nauczyciele i opiekunowie, którzy zostali, od miesięcy nie dostają wynagrodzeń. - Zdarzały się przypadki, że któryś z nich mdlał z głodu - opowiada. Wielu z nich chodzi oddawać krew dla separatystów. Robią to nie tyle z przekonania, o ile dla jedzenia, które można otrzymać w zamian za oddaną krew.
- To ich dodatkowo osłabia, ale jedzą - mówi Rzehak.
Od września rosyjski system nauczania
Od początku konfliktu zamknięto niemal 150 szkół. 187 placówek oświatowych zostało uszkodzonych lub zniszczonych. Jednak zdewastowane budynki nie są największym problemem.
- W rejonach, gdzie bezpośrednio toczyły się walki, zniszczenia są ogromne, jednak już 2-3 km dalej wszystko zachowało w prawie nienaruszonym stanie. Są co prawda problemy z prądem czy wodą, ale budynki stoją - relacjonuje nasz rozmówca.
“Do niedawna byłem przekonany, że Europa to miejsce, do którego nigdy nie będę wysłany z pomocą humanitarną.”
Podstawowym problemem nie jest więc brak szkół ale brak nauczycieli. Kiedy rozpoczął się konflikt, wielu z nich wyjechało. - W Debalcewe jest w sumie osiem szkół, z tego dwie zostały zniszczone. Zajęcia trwają od niedawna, ale tylko w dwóch placówkach. Nauczycieli jest zaledwie kilku. Rano uczą w jednej szkole, po południu udają się do drugiej.
Uczniom trudno odnaleźć się w tej nowej rzeczywistości. - Rozmawiałem z młodymi ludźmi, w wieku 15-16 lat. Oni naprawdę boją się o swoją przyszłość - mówi Rzehak.
Wszyscy już od września przechodzą na rosyjski system nauczania. To dodatkowo skomplikuje sytuację uczniów, którzy przez wiele lat kształcili się w systemie ukraińskim. Teraz otrzymają wydane przez samozwańcze republiki Doniecka i Ługańska dyplomy i tak naprawdę nie wiadomo, gdzie mogliby kontynuować nauczanie. - Z pewnością nie na Ukrainie, a w Rosji? Nikt nie wie. Jak na razie, kraj ten oficjalnie nie uznaje wydawanych tutaj świadectw - tłumaczy.
Pijaństwo, gwałty i broń używana pod "byle pretekstem"
Atmosferę strachu i depresji potęgują szerzące się patologie. Problemem jest alkoholizm. - Widziałem mnóstwo pijanych dorosłych. Nie oszukujmy się - nadużywanie alkoholu często przedkłada się na przemoc w rodzinie, czy gwałty. W Ługańsku na ulicach można spotkać pijanych żołnierzy, którzy pod byle pretekstem używają broni, do czego jeszcze dochodzi w takich warunkach, możemy się tylko domyślać. O gwałtach nikt nie mówi oficjalnie, bo to temat tabu - przyznaje nasz rozmówca.
Indywidualnych dramatów jest wiele. - Poznałem mężczyznę, jego synek chodzi do szkoły sportowej, a on sam nie może zakupić mu zeszytów czy ołówków, nie wspominając nawet o odpowiedniej odzieży. Spotkałem też kobietę, która ma dziecko chore na astmę. Trudno jej zdobywać potrzebne dla niego leki. Każdego dnia drży w obawie o jego życie - opowiada. Tak wygląda Ukraina XXI wieku.
- Ukraina - kraj, który graniczy z Polską. Kraj, z którym wspólnie organizowaliśmy Euro 2012. To także tam, w regionach, gdzie, dziś chodzę po schronach bez światła i wody, obywały się rozgrywki. Krajobraz przypomina mi ten, który widziałem w Afganistanie czy Kosowie, to wstrząsające - opowiada Radosław Rzehak.
- Do niedawna byłem przekonany, że Europa to miejsce, do którego nigdy nie będę wysłany z pomocą humanitarną - podsumowuje.
Rzeczywistość przeszła najśmielsze wyobrażenia.
****
- Nie trzeba dużej wyobraźni, aby uświadomić sobie potrzeby nie tylko dzieci, ale i całych rodzin, które znalazły się tak dramatycznej sytuacji - mówi dyrektor UNICEF Polska Marek Krupiński.
Do tej pory pomoc otrzymało 13 tys. osób, w tym 5 tys. dzieci. By wysłać kolejne konwoje, organizacja potrzebuje środków finansowych. Dlatego apeluje, do wszystkich, którym los dzieci i ich rodzin z rejonów dotkniętych konfliktem nie jest obojętny, o wsparcie finansowe. Wpłat można dokonywać na stronie - UNICEF.
Jolanta Kamińska
Wczoraj, 27 marca (18:15)
XXI wiek. Ukraina. Europa. Każdy kolejny dzień upływał w piwnicy, bez stałego dostępu do pitnej wody, pożywienia, nie wspominając o prądzie. Dzieci, którym przyszło żyć w takich warunkach, mają szarą cerę. Od kilku miesięcy nie widziały świeżych warzyw czy owoców.
Choć na powierzchni jest już dość bezpiecznie, ludzie na noc znów wracają do piwnic. - Mieszkańcy rejonów Debalcewe i Ługańska nadal czują strach - opowiada w rozmowie z Interią Radosław Rzehak, przedstawiciel UNICEF, który przebywa na Ukrainie z pomocą humanitarną dla rejonów dotkniętym konfliktem.
W piwnicach, które podczas ostrzałów służyły za schronienie, ludzie wciąż czują się najbezpieczniej. Na kilka miesięcy te piwnice stały się ich domami. W nich rodziły się dzieci, które potem tam, pod ziemią uczyły się chodzić, mówić.
Dzieci, którym przyszło żyć w takich warunkach, mają szarą cerę, są wychudzone, bo brak żywności to wciąż problem. Często chorują, ale zazwyczaj nikt nie podaje im lekarstw, bo ich także brakuje. Mają szczęście, gdy dostaną kubek gorącej herbaty.
- Z pozoru, nie są smutne. Kiedy wchodzę do piwnic, w których się ukrywają, reagują bardzo entuzjastycznie - mówi nasz rozmówca. Te dzieci niewiele widziały, ale słyszały bomby i choć nie do końca rozumieją całą sytuację, wyczuwają niepokój swoich rodziców. - Ich radość, gdy dostają przygotowaną przez nas pomoc, jest powierzchowna, bo gdy spoglądam im głęboko w oczy - widzę strach - opowiada.
To właśnie strach i wola przetrwania sprawiły, że ukraińskie dzieci wraz z rodzicami tak długo mieszkały w piwnicach. W wilgotnych i zimnych, bez dostępu do prądu i bieżącej wody. Namiastka bezpieczeństwa w rozbitym konfliktem rejonie, czasami stawała się grobem.
- Proszę pamiętać, że te schronienia to przede wszystkim zwykłe podziemne pomieszczenia, które chroniły jedynie przed odłamkami bomb. Zdarzało się, że źle wymierzony pocisk trafiał w dom, a wtedy ludzie schronieni w jego podziemiach zostawali pogrzebani żywcem - tłumaczy nasz rozmówca.
"Wszędzie pełno min i niewybuchów"
Koszmaru nie sposób wymazać z pamięci, można jednak próbować odbudować domy. Stworzyć choć fragment normalności.
- W rejonie tzw. kotła debalcewskiego odwiedzam wioski, które praktycznie nie istnieją - każdy dom, szkoła czy przedszkole zostały doszczętnie zniszczone - opowiada Radosław Rrzehak. Wszędzie leży pełno min i niewybuchów. By dotrzeć z pomocą, najpierw trzeba przejechać przez ten artyleryjski tor przeszkód.
- Niedawno rozmawiałem z członkami rodziny, którzy zajmują się odbudową swojego domu. Obecnie nie ma w nim jednej ściany i sufitu. Starają się naprawić zniszczenia, choć nie mają potrzebnych materiałów budowlanych, prądu i wody. To ich nie zniechęca, ci ludzie chcą szybko wyjść na swoje - mówi.
- Dlaczego zostali mimo tak niebezpiecznej sytuacji - pytam. - Nie mieli dokąd jechać, albo po prostu zostali, by chronić to, co mają - odpowiada. Dom to często jedyny dorobek ich życia.
Mówi się, że wojna budzi w człowieku najgorsze instynkty, ale jak przyznaje Radosław Rzehak, na Ukrainie ludzie pamiętają o swoich sąsiadach, krewnych, kiedy przychodzą po pomoc przekazywaną przez organizacje humanitarne. Starają się pomagać sobie nawzajem przy odbudowie zniszczeń.
Brakuje żywności i wody pitnej
Ogólna sytuacja jest dramatyczna, od 1 grudnia Ukraina wstrzymała wszelkie świadczenia socjalne na tereny zajęte przez rebeliantów. Najistotniejszą pomocą dostarczaną przez konwoje humanitarne jest żywność, woda i odzież. UNICEF przekazuje je zarówno osobom indywidualnym, jak i ośrodkom, w których przebywają dzieci.
Domy dziecka czy inne placówki opiekuńcze w rejonie Debalcewe i Ługańska są w trudnym położeniu. Mieszkające w nich dzieci od kilku miesięcy nie widziały świeżych warzyw, owoców. Jedzą tuszonkę. - To najgorszej jakości mięso konserwowane, a właściwie zmielone odpady - mówi nasz rozmówca.
Większość z nich nie wie, co dzieje się z ich rodzicami. Wiele dzieci trafiło do domów dziecka, bo ich ojcowie poszli na wojnę, a matki nie mogły utrzymać często wielodzietnych rodzin.
Nauczyciele i opiekunowie, którzy zostali, od miesięcy nie dostają wynagrodzeń. - Zdarzały się przypadki, że któryś z nich mdlał z głodu - opowiada. Wielu z nich chodzi oddawać krew dla separatystów. Robią to nie tyle z przekonania, o ile dla jedzenia, które można otrzymać w zamian za oddaną krew.
- To ich dodatkowo osłabia, ale jedzą - mówi Rzehak.
Od września rosyjski system nauczania
Od początku konfliktu zamknięto niemal 150 szkół. 187 placówek oświatowych zostało uszkodzonych lub zniszczonych. Jednak zdewastowane budynki nie są największym problemem.
- W rejonach, gdzie bezpośrednio toczyły się walki, zniszczenia są ogromne, jednak już 2-3 km dalej wszystko zachowało w prawie nienaruszonym stanie. Są co prawda problemy z prądem czy wodą, ale budynki stoją - relacjonuje nasz rozmówca.
“Do niedawna byłem przekonany, że Europa to miejsce, do którego nigdy nie będę wysłany z pomocą humanitarną.”
Podstawowym problemem nie jest więc brak szkół ale brak nauczycieli. Kiedy rozpoczął się konflikt, wielu z nich wyjechało. - W Debalcewe jest w sumie osiem szkół, z tego dwie zostały zniszczone. Zajęcia trwają od niedawna, ale tylko w dwóch placówkach. Nauczycieli jest zaledwie kilku. Rano uczą w jednej szkole, po południu udają się do drugiej.
Uczniom trudno odnaleźć się w tej nowej rzeczywistości. - Rozmawiałem z młodymi ludźmi, w wieku 15-16 lat. Oni naprawdę boją się o swoją przyszłość - mówi Rzehak.
Wszyscy już od września przechodzą na rosyjski system nauczania. To dodatkowo skomplikuje sytuację uczniów, którzy przez wiele lat kształcili się w systemie ukraińskim. Teraz otrzymają wydane przez samozwańcze republiki Doniecka i Ługańska dyplomy i tak naprawdę nie wiadomo, gdzie mogliby kontynuować nauczanie. - Z pewnością nie na Ukrainie, a w Rosji? Nikt nie wie. Jak na razie, kraj ten oficjalnie nie uznaje wydawanych tutaj świadectw - tłumaczy.
Pijaństwo, gwałty i broń używana pod "byle pretekstem"
Atmosferę strachu i depresji potęgują szerzące się patologie. Problemem jest alkoholizm. - Widziałem mnóstwo pijanych dorosłych. Nie oszukujmy się - nadużywanie alkoholu często przedkłada się na przemoc w rodzinie, czy gwałty. W Ługańsku na ulicach można spotkać pijanych żołnierzy, którzy pod byle pretekstem używają broni, do czego jeszcze dochodzi w takich warunkach, możemy się tylko domyślać. O gwałtach nikt nie mówi oficjalnie, bo to temat tabu - przyznaje nasz rozmówca.
Indywidualnych dramatów jest wiele. - Poznałem mężczyznę, jego synek chodzi do szkoły sportowej, a on sam nie może zakupić mu zeszytów czy ołówków, nie wspominając nawet o odpowiedniej odzieży. Spotkałem też kobietę, która ma dziecko chore na astmę. Trudno jej zdobywać potrzebne dla niego leki. Każdego dnia drży w obawie o jego życie - opowiada. Tak wygląda Ukraina XXI wieku.
- Ukraina - kraj, który graniczy z Polską. Kraj, z którym wspólnie organizowaliśmy Euro 2012. To także tam, w regionach, gdzie, dziś chodzę po schronach bez światła i wody, obywały się rozgrywki. Krajobraz przypomina mi ten, który widziałem w Afganistanie czy Kosowie, to wstrząsające - opowiada Radosław Rzehak.
- Do niedawna byłem przekonany, że Europa to miejsce, do którego nigdy nie będę wysłany z pomocą humanitarną - podsumowuje.
Rzeczywistość przeszła najśmielsze wyobrażenia.
****
- Nie trzeba dużej wyobraźni, aby uświadomić sobie potrzeby nie tylko dzieci, ale i całych rodzin, które znalazły się tak dramatycznej sytuacji - mówi dyrektor UNICEF Polska Marek Krupiński.
Do tej pory pomoc otrzymało 13 tys. osób, w tym 5 tys. dzieci. By wysłać kolejne konwoje, organizacja potrzebuje środków finansowych. Dlatego apeluje, do wszystkich, którym los dzieci i ich rodzin z rejonów dotkniętych konfliktem nie jest obojętny, o wsparcie finansowe. Wpłat można dokonywać na stronie - UNICEF.