GAZDA
EL GAZDA
- 7 687
- 11 143
zero stylu jest też stylem hehe
-
Forum Libertarian ma swój regulamin.
Takie rzeczy to tylko w Kraju Kwitnącej Wiśni :)
- Thread starter Kelsi
- Rozpoczęty
R
Ronbill
Guest
Ta, byś mógł być poradnikiem dla ambitnych i nie tylko
To może nie jest japońskie ale ciekawe
Blaszka w podeszwie buta służąca jako otwieracz do piwa.
OP
OP
Kelsi
Well-Known Member
- 1 040
- 19 840
R
Ronbill
Guest
GAZDA
EL GAZDA
- 7 687
- 11 143
kto by sie spodziewał japońskich siks w japonii...
R
Ronbill
Guest
R
Ronbill
Guest
Szalik z sutkami
dietetyczna... woda:
krzyk mody...
brwi Breżniewa
dietetyczna... woda:
krzyk mody...
brwi Breżniewa
- Moderator
- #48
- 8 902
- 25 737
Góra Rushmore w wersji Star Wars
2015-02-10 07:03:08 Lord Sidious
W Sapporo w Japonii odbył się coroczny festiwal śniegowy, Sapporo Yuki Matsuri. Prezentowane są tam olbrzymie rzeźby ze śniegu i lodu. W tym roku jednak przygotowano coś specjalnego, wariację na temat słynnej, amerykańskiej góry Rushmore, ale w klimatach „Gwiezdnych Wojen”. Rzeźba ma 15 metrów wysokości, 22,6 długości i 20 szerokości. Nie trzeba dodawać, że cieszyła się ona duża popularnością.
Sama impreza trwa tydzień i jest największym tego typu wydarzeniem na świecie, organizowanym już od 65 lat. Do Sapporo ściąga obecnie rokrocznie około 2 milionów zwiedzających.
Więcej zdjęć innych rzeźb znajdziecie tutaj lub tutaj.
2015-02-10 07:03:08 Lord Sidious
W Sapporo w Japonii odbył się coroczny festiwal śniegowy, Sapporo Yuki Matsuri. Prezentowane są tam olbrzymie rzeźby ze śniegu i lodu. W tym roku jednak przygotowano coś specjalnego, wariację na temat słynnej, amerykańskiej góry Rushmore, ale w klimatach „Gwiezdnych Wojen”. Rzeźba ma 15 metrów wysokości, 22,6 długości i 20 szerokości. Nie trzeba dodawać, że cieszyła się ona duża popularnością.
Sama impreza trwa tydzień i jest największym tego typu wydarzeniem na świecie, organizowanym już od 65 lat. Do Sapporo ściąga obecnie rokrocznie około 2 milionów zwiedzających.
Więcej zdjęć innych rzeźb znajdziecie tutaj lub tutaj.
R
Ronbill
Guest
Biały Vader? he he he
Trzeba przyznać,że robi wrażenie. Szkoda ,ze za jakiś czas wszystko popłynie .
Trzeba przyznać,że robi wrażenie. Szkoda ,ze za jakiś czas wszystko popłynie .
- Admin
- #50
- 6 980
- 15 142
Litości. To są rzęsy i nie mają z Breżniewem nic wspólnego.
R
Ronbill
Guest
Słuszna uwaga
R
Ronbill
Guest
Jednostka 731- to też tylko w Japonii
"Ważnym elementem prac Jednostki 731 było poszerzanie wiedzy na temat anatomii. - Usuwaliśmy niektóre organy i odcinaliśmy kończyny. Rozcinaliśmy wnętrze kobiet, by pokazać je młodym żołnierzom. Był to element wychowania seksualnego - wspominał po 60 latach Akira Makino, który prowadził eksperymenty na żywych Filipińczykach. Wyjawił, że pacjenci cały czas byli świadomi, a umierali dopiero po usunięciu serca. Wcześniej wycinano im niekiedy fragmenty mózgu"
http://wiadomosci.wp.tv/i,Koszmary-...3,index.html?_ticrsn=5&ticaid=6146db#m1652313
"Ważnym elementem prac Jednostki 731 było poszerzanie wiedzy na temat anatomii. - Usuwaliśmy niektóre organy i odcinaliśmy kończyny. Rozcinaliśmy wnętrze kobiet, by pokazać je młodym żołnierzom. Był to element wychowania seksualnego - wspominał po 60 latach Akira Makino, który prowadził eksperymenty na żywych Filipińczykach. Wyjawił, że pacjenci cały czas byli świadomi, a umierali dopiero po usunięciu serca. Wcześniej wycinano im niekiedy fragmenty mózgu"
http://wiadomosci.wp.tv/i,Koszmary-...3,index.html?_ticrsn=5&ticaid=6146db#m1652313
R
Ronbill
Guest
Ostatnio edytowane przez moderatora:
Kultowy dyskotekowy hit (z Japonii) w wersji instrumentalnej i z wokalem.
http://en.wikipedia.org/wiki/Keiko_Matsui
http://en.wikipedia.org/wiki/Keiko_Matsui
- Moderator
- #56
- 8 902
- 25 737
Ostatnio wśród kulturalistów ból dupy, bo Japonia w TV została pokazana również od dupy strony...
Agnieszka Szulim pokazuje Japonię jako kraj dziwactw i zboczeń. Japończycy: My tacy nie jesteśmy
Bartek Przybyszewski
09.04.2015 , aktualizacja: 09.04.2015 12:38
Rekord oglądalności Wielkiej Niedzieli w TVN Style pobił film "Szalone Tokio". Agnieszka Szulim zwiedza w nim stolicę Japonii w poszukiwaniu zjawisk dziwacznych, ekscentrycznych, najczęściej związanych z seksem. - To tak, jakby Polskę odwiedził prezenter z Egiptu, poszedł na aleję Jana Pawła II w Warszawie i zrealizował tam film o tym, że Polacy mają sex-shop na sex-shopie - komentuje Radosław Bolałek, japonista.
W jednym z wywiadów poprzedzających premierę filmu "Szalone Tokio" Agnieszka Szulim powiedziała: - Trudno jest ocenić kraj po pięciu dniach, które spędziłam na miejscu. A jednak w samym programie ocen nie unika. - Uporządkowane i czyste ulice Tokio to przykrywka - mówi Szulim w filmie. - Za każdym rogiem czają się fetysze, a sklepy zaspokajają najbardziej ekstrawaganckie upodobania.
I pokazuje widzom zakupy, które zrobiła w stolicy Japonii: używane majtki czy perfumy o zapachach "chłopięcej pupy", "intymnym uczennicy" czy "stóp pracownicy biura". Prawie połowa "Szalonego Tokio" opowiada o rzadkich fetyszach, perwersjach, dziwacznych akcesoriach. Szulim opowiada o lalkach z japońskich sex-shopów, kupuje używaną bieliznę, odwiedza hotel sado-maso i host club, w którym można "wynająć sobie chłopca do towarzystwa". - W Japonii wszystko kręci się wokół seksu - mówi w programie Szulim i można odnieść wrażenie, że film nakręcony został wokół tej tezy.
- To pogłębia nieprawdziwe i negatywne stereotypy o Japonii w Polsce, która masowemu odbiorcy kojarzy się jako kraj zboczeńców i kosmitów - mówi Krzysztof Gonciarz, vloger, autor serii popularnych filmów o Japonii, a od kilku miesięcy mieszkaniec Tokio. - W "Szalonym Tokio" jest bardzo dużo uogólnień, błędnych obserwacji i wniosków. Powinien zostać zdefiniowany jako film na temat niszowych japońskich zainteresowań. Bo jako przedstawienie Japonii jako kraju - i Tokio jako miasta - jest bezwartościowy.
Japoński "trend" prosto z Kanady
W filmie "Szalone Tokio" zjawiska niszowe i rzadkie ukazywane są jako trendy. Na przykład "bagel heads", potocznie zwane "bajglami". Ta metoda modyfikacji ciała polega na wstrzykiwaniu sobie w czoło soli fizjologicznej tak, by uzyskać odpowiedni kształt "bąbla" z "dziurką". W 2012 roku stacja National Geographic przygotowała program o Japończykach, którzy ją stosują. Nie trzeba było długo czekać, by zjawisko zostało okrzyknięte "nowym trendem wśród Japończyków".
Sęk w tym, że "bajgle" nie były już wtedy ani nowością, ani "japońskim trendem". Po pierwsze, Japończycy zapożyczyli tę metodę z Zachodu, dokładnie: z Kanady. Po drugie, dotyczy ona jedynie niszowej grupy osób zainteresowanych modyfikacjami ciała. Napisała o tym nawet współtwórczyni programu stworzonego dla National Geographic La Carmina. Na swoim blogu żaliła się, że "niektóre media błędnie odebrały to zjawisko i zrobiły z niego sensację": - "Bajgle" nie są japońskim trendem! Nie zobaczysz ich na ulicy, tak naprawdę większość Japończyków nie ma pojęcia o ich istnieniu.
"Bajglom" Agnieszka Szulim poświęca aż 8 minut ze swojego niespełna godzinnego programu. - Za oryginalność mieszkańcy Tokio zapłacą każdą cenę - mówi prowadząca. - Godzą się na ból i ryzykują zdrowiem. Młodzi Japończycy nie chcą ginąć w tłumie. Coraz częściej stawiają na indywidualizm, jednak czasem mają na siebie bardzo dziwne pomysły - z jej wypowiedzi można wywnioskować, że zjawisko związane z pewną hermetyczną grupą to w istocie powszechna w Japonii moda.
Podobnych uogólnień jest w tym reportażu więcej. Na przykład: "Japonki mają kompleks zbyt okrągłej buzi" czy "Japonki zrobią wszystko, żeby zbliżyć się do ideału. Codziennie powiększają sobie oczy, naklejają nitki i tworzą dodatkową powiekę. Chcą być podobne do zachodnich modelek".
- Pod co drugim moim filmem jakaś osoba - zwykle, nie miejmy złudzeń, dzieciak - pyta mnie: "Ej, to prawda, że wszędzie w Japonii można kupić używane majtki?". Tłumaczę, odpowiadam, prostuję. Bo to nieprawda - mówi Gonciarz.
"Chcemy widzieć Japonię jako kraj pełen kosmitów"
- Taki film mógłby powstać praktycznie w każdym wielkim mieście - twierdzi Radosław Bolałek, japonista, właściciel firmy Hanami, specjalizującej się w polsko-japońskiej wymianie ekonomiczno-kulturowej. - Im więcej ludzi, tym większe szanse na znalezienie dziwactw. W filmie prezentuje się mniejszości i z reguły nie mówi o tym, że to są mniejszości, być może nawet ludzie z jakimiś zaburzeniami. Do tego jeszcze rozszerza się pewne zjawiska na całą Japonię, podczas gdy jest to np. jedyny taki lokal w kraju. W ten sposób tylko umacnia się stereotypowy wizerunek Japonii.
- W naszym kręgu kulturowym chyba po prostu chcemy wierzyć w te wszystkie mity - dodaje Gonciarz. - Chcemy widzieć Japonię jako kraj pełen kosmitów, bo tak przedstawiana jest dla nas po prostu ciekawa. "Nowy trend w Japonii. Dziewczyny noszą lampy LED podświetlające spódnice od dołu" - przeczytałem ostatnio w jakimś polskim serwisie. Nie widziałem tego nigdy, a mieszkam na Shibuya, chyba największym młodzieżowym centrum popkultury w Japonii. Ale ludzie czytają, klikają, udostępniają. Bo ciekawe.
"Zapytałam o te miejsca 50 tokijczyków. Każdy z nich był zaskoczony"
"Szalone Tokio" pokazałem mieszkającemu w Tokio Daisukemu. - Większość z nas nie ma takich upodobań - twierdzi Japończyk. - Ten program pokazuje nietypową część Japonii. Zdecydowana większość Japończyków w ogóle nie jest zainteresowana hotelami sado-maso i innymi tego typu rzeczami. Myślę, że nie w porządku jest sugerowanie, że wszyscy mamy tu jakieś dziwne skłonności.
Hanna, od 24 lat mieszka w Japonii: - Żadnego z miejsc pokazanych w programie nie znałam. Zapytałam o nie około 50 tokijczyków. Każdy z nich był zaskoczony, nie słyszał o tego typu rozrywkach.
W podobnym tonie na jednej z facebookowych grup zrzeszających miłośników japońskiej kultury wypowiedział się Fujio pochodzący z prefektury Nagano. - Widziałem zwiastun tego programu i nie chciałbym, żeby stanowił on wstęp do zrozumienia stolicy mojego kraju. To pewna część Tokio, nie przeczę, jednak musicie wiedzieć, że marginalna.
- Prowadzimy w firmie liczne spotkania, podczas których ludzie pytają nas o Japonię w kontekście dziwactw - mówi Bolałek. - To pokazuje, że media, nie tylko te w Polsce, właśnie taki wizerunek kreują. Gdy jednak pokazujemy inne oblicze Japonii: bogatą kuchnię, różnorodną kulturę czy nawet zasady funkcjonowania społeczeństwa, to okazuje się, że może to być nawet ciekawsze niż te jednostkowe dziwactwa.
Rekord oglądalności w Wielką Niedzielę
- Rok temu ciągle gadałam, że chcę prowadzić program o seksie - wspomina Agnieszka Szulim w krótkiej rozmowie z Pudelkiem. - Więc szefowa wpadła na pomysł, że w takim razie wyślą mnie do Tokio, bo tam seks kapie oknami - dodaje. Tak mogła wyglądać geneza "Szalonego Tokio".
Komentarz w sprawie filmu otrzymaliśmy od Karoliny Kurek z zespołu public relations stacji TVN. Czytamy w nim: "'Szalone Tokio' to reportaż, w którym pokazaliśmy rzeczy i miejsca, które nas zainteresowały, zdziwiły czy zaskoczyły. Nie jest to dokument o kulturze japońskiej. Oczywiście każdy ma prawo do swojej opinii i nie zamierzamy z tym polemizować".
Na początku napisów końcowych "Szalonego Tokio" czytamy: "Tokio próbowała zrozumieć Agnieszka Szulim".
- Nie widzę tu próby zrozumienia - protestuje Gonciarz.
- A gdybyśmy tę sytuację odwrócili? - dodaje Bolałek. - Gdyby Polskę odwiedził prezenter z Egiptu, poszedł na aleje Jana Pawła II w Warszawie i zrealizował tam film o tym, że Polacy mają sex-shop na sex-shopie, a potem przedstawił polską kuchnię przez pryzmat pobliskich kebabów? Czy nie byłaby to ksenofobia?
Wczoraj wieczorem Agnieszka Szulim napisała w serwisie Instagram, że „Szalone Tokio” pobiło rekord oglądalności Wielkiej Niedzieli w TVN Style. „Dokument » Szalone Tokio «już po premierze, z wynikiem dnia w TVN Style! Dziękuję wszystkim, którzy włączyli!”.
Ciekawe co powiedzieliby Japończycy po lekturze libnetu...Bartek Przybyszewski
09.04.2015 , aktualizacja: 09.04.2015 12:38
Rekord oglądalności Wielkiej Niedzieli w TVN Style pobił film "Szalone Tokio". Agnieszka Szulim zwiedza w nim stolicę Japonii w poszukiwaniu zjawisk dziwacznych, ekscentrycznych, najczęściej związanych z seksem. - To tak, jakby Polskę odwiedził prezenter z Egiptu, poszedł na aleję Jana Pawła II w Warszawie i zrealizował tam film o tym, że Polacy mają sex-shop na sex-shopie - komentuje Radosław Bolałek, japonista.
W jednym z wywiadów poprzedzających premierę filmu "Szalone Tokio" Agnieszka Szulim powiedziała: - Trudno jest ocenić kraj po pięciu dniach, które spędziłam na miejscu. A jednak w samym programie ocen nie unika. - Uporządkowane i czyste ulice Tokio to przykrywka - mówi Szulim w filmie. - Za każdym rogiem czają się fetysze, a sklepy zaspokajają najbardziej ekstrawaganckie upodobania.
I pokazuje widzom zakupy, które zrobiła w stolicy Japonii: używane majtki czy perfumy o zapachach "chłopięcej pupy", "intymnym uczennicy" czy "stóp pracownicy biura". Prawie połowa "Szalonego Tokio" opowiada o rzadkich fetyszach, perwersjach, dziwacznych akcesoriach. Szulim opowiada o lalkach z japońskich sex-shopów, kupuje używaną bieliznę, odwiedza hotel sado-maso i host club, w którym można "wynająć sobie chłopca do towarzystwa". - W Japonii wszystko kręci się wokół seksu - mówi w programie Szulim i można odnieść wrażenie, że film nakręcony został wokół tej tezy.
- To pogłębia nieprawdziwe i negatywne stereotypy o Japonii w Polsce, która masowemu odbiorcy kojarzy się jako kraj zboczeńców i kosmitów - mówi Krzysztof Gonciarz, vloger, autor serii popularnych filmów o Japonii, a od kilku miesięcy mieszkaniec Tokio. - W "Szalonym Tokio" jest bardzo dużo uogólnień, błędnych obserwacji i wniosków. Powinien zostać zdefiniowany jako film na temat niszowych japońskich zainteresowań. Bo jako przedstawienie Japonii jako kraju - i Tokio jako miasta - jest bezwartościowy.
Japoński "trend" prosto z Kanady
W filmie "Szalone Tokio" zjawiska niszowe i rzadkie ukazywane są jako trendy. Na przykład "bagel heads", potocznie zwane "bajglami". Ta metoda modyfikacji ciała polega na wstrzykiwaniu sobie w czoło soli fizjologicznej tak, by uzyskać odpowiedni kształt "bąbla" z "dziurką". W 2012 roku stacja National Geographic przygotowała program o Japończykach, którzy ją stosują. Nie trzeba było długo czekać, by zjawisko zostało okrzyknięte "nowym trendem wśród Japończyków".
Sęk w tym, że "bajgle" nie były już wtedy ani nowością, ani "japońskim trendem". Po pierwsze, Japończycy zapożyczyli tę metodę z Zachodu, dokładnie: z Kanady. Po drugie, dotyczy ona jedynie niszowej grupy osób zainteresowanych modyfikacjami ciała. Napisała o tym nawet współtwórczyni programu stworzonego dla National Geographic La Carmina. Na swoim blogu żaliła się, że "niektóre media błędnie odebrały to zjawisko i zrobiły z niego sensację": - "Bajgle" nie są japońskim trendem! Nie zobaczysz ich na ulicy, tak naprawdę większość Japończyków nie ma pojęcia o ich istnieniu.
"Bajglom" Agnieszka Szulim poświęca aż 8 minut ze swojego niespełna godzinnego programu. - Za oryginalność mieszkańcy Tokio zapłacą każdą cenę - mówi prowadząca. - Godzą się na ból i ryzykują zdrowiem. Młodzi Japończycy nie chcą ginąć w tłumie. Coraz częściej stawiają na indywidualizm, jednak czasem mają na siebie bardzo dziwne pomysły - z jej wypowiedzi można wywnioskować, że zjawisko związane z pewną hermetyczną grupą to w istocie powszechna w Japonii moda.
Podobnych uogólnień jest w tym reportażu więcej. Na przykład: "Japonki mają kompleks zbyt okrągłej buzi" czy "Japonki zrobią wszystko, żeby zbliżyć się do ideału. Codziennie powiększają sobie oczy, naklejają nitki i tworzą dodatkową powiekę. Chcą być podobne do zachodnich modelek".
- Pod co drugim moim filmem jakaś osoba - zwykle, nie miejmy złudzeń, dzieciak - pyta mnie: "Ej, to prawda, że wszędzie w Japonii można kupić używane majtki?". Tłumaczę, odpowiadam, prostuję. Bo to nieprawda - mówi Gonciarz.
"Chcemy widzieć Japonię jako kraj pełen kosmitów"
- Taki film mógłby powstać praktycznie w każdym wielkim mieście - twierdzi Radosław Bolałek, japonista, właściciel firmy Hanami, specjalizującej się w polsko-japońskiej wymianie ekonomiczno-kulturowej. - Im więcej ludzi, tym większe szanse na znalezienie dziwactw. W filmie prezentuje się mniejszości i z reguły nie mówi o tym, że to są mniejszości, być może nawet ludzie z jakimiś zaburzeniami. Do tego jeszcze rozszerza się pewne zjawiska na całą Japonię, podczas gdy jest to np. jedyny taki lokal w kraju. W ten sposób tylko umacnia się stereotypowy wizerunek Japonii.
- W naszym kręgu kulturowym chyba po prostu chcemy wierzyć w te wszystkie mity - dodaje Gonciarz. - Chcemy widzieć Japonię jako kraj pełen kosmitów, bo tak przedstawiana jest dla nas po prostu ciekawa. "Nowy trend w Japonii. Dziewczyny noszą lampy LED podświetlające spódnice od dołu" - przeczytałem ostatnio w jakimś polskim serwisie. Nie widziałem tego nigdy, a mieszkam na Shibuya, chyba największym młodzieżowym centrum popkultury w Japonii. Ale ludzie czytają, klikają, udostępniają. Bo ciekawe.
"Zapytałam o te miejsca 50 tokijczyków. Każdy z nich był zaskoczony"
"Szalone Tokio" pokazałem mieszkającemu w Tokio Daisukemu. - Większość z nas nie ma takich upodobań - twierdzi Japończyk. - Ten program pokazuje nietypową część Japonii. Zdecydowana większość Japończyków w ogóle nie jest zainteresowana hotelami sado-maso i innymi tego typu rzeczami. Myślę, że nie w porządku jest sugerowanie, że wszyscy mamy tu jakieś dziwne skłonności.
Hanna, od 24 lat mieszka w Japonii: - Żadnego z miejsc pokazanych w programie nie znałam. Zapytałam o nie około 50 tokijczyków. Każdy z nich był zaskoczony, nie słyszał o tego typu rozrywkach.
W podobnym tonie na jednej z facebookowych grup zrzeszających miłośników japońskiej kultury wypowiedział się Fujio pochodzący z prefektury Nagano. - Widziałem zwiastun tego programu i nie chciałbym, żeby stanowił on wstęp do zrozumienia stolicy mojego kraju. To pewna część Tokio, nie przeczę, jednak musicie wiedzieć, że marginalna.
- Prowadzimy w firmie liczne spotkania, podczas których ludzie pytają nas o Japonię w kontekście dziwactw - mówi Bolałek. - To pokazuje, że media, nie tylko te w Polsce, właśnie taki wizerunek kreują. Gdy jednak pokazujemy inne oblicze Japonii: bogatą kuchnię, różnorodną kulturę czy nawet zasady funkcjonowania społeczeństwa, to okazuje się, że może to być nawet ciekawsze niż te jednostkowe dziwactwa.
Rekord oglądalności w Wielką Niedzielę
- Rok temu ciągle gadałam, że chcę prowadzić program o seksie - wspomina Agnieszka Szulim w krótkiej rozmowie z Pudelkiem. - Więc szefowa wpadła na pomysł, że w takim razie wyślą mnie do Tokio, bo tam seks kapie oknami - dodaje. Tak mogła wyglądać geneza "Szalonego Tokio".
Komentarz w sprawie filmu otrzymaliśmy od Karoliny Kurek z zespołu public relations stacji TVN. Czytamy w nim: "'Szalone Tokio' to reportaż, w którym pokazaliśmy rzeczy i miejsca, które nas zainteresowały, zdziwiły czy zaskoczyły. Nie jest to dokument o kulturze japońskiej. Oczywiście każdy ma prawo do swojej opinii i nie zamierzamy z tym polemizować".
Na początku napisów końcowych "Szalonego Tokio" czytamy: "Tokio próbowała zrozumieć Agnieszka Szulim".
- Nie widzę tu próby zrozumienia - protestuje Gonciarz.
- A gdybyśmy tę sytuację odwrócili? - dodaje Bolałek. - Gdyby Polskę odwiedził prezenter z Egiptu, poszedł na aleje Jana Pawła II w Warszawie i zrealizował tam film o tym, że Polacy mają sex-shop na sex-shopie, a potem przedstawił polską kuchnię przez pryzmat pobliskich kebabów? Czy nie byłaby to ksenofobia?
Wczoraj wieczorem Agnieszka Szulim napisała w serwisie Instagram, że „Szalone Tokio” pobiło rekord oglądalności Wielkiej Niedzieli w TVN Style. „Dokument » Szalone Tokio «już po premierze, z wynikiem dnia w TVN Style! Dziękuję wszystkim, którzy włączyli!”.
tolep
five miles out
- 8 556
- 15 443
O #jprdl - ktoś się zajmuje agnieszką szulim.
OP
OP
Kelsi
Well-Known Member
- 1 040
- 19 840
Pomnik, który ma 100 metrów wysokości.Znajduje się w Sendai w Japonii
Przedstawia Kannon, japońską wersję chińskiej bogini Guanyin
Przedstawia Kannon, japońską wersję chińskiej bogini Guanyin
Takie posągi już nie tylko w Kraju Kwitnących Wiśni... W Chinach stoi jeszcze większy posąg Guanyin. Oraz największy na świecie pomnik - buddy Wajroczany (sama figura ma 128m). Oba wzniesione po 2000 r.
Ostatnia edycja:
Imperator
Generalissimus
- 1 568
- 3 553
A co na to Świebodzin? Nie jesteśmy gorsi.
