szkoła frankfurcka to szkoła frankfurcka, a teoria marksizmu kulturowego to pogląd, że myśliciele szkoły frankfurckiej zapoczątkowali spisek przeciwko cywilizacji.
to, że jedno jest skutkiem drugiego, to jeszcze nie znaczy, że ta przyczynowość wynika z konspiracji i świadomej próby zniszczenia tzw. wartości europejskich przez różne współdziałające ze sobą grupy.
Nikt tu nie pisał o konspiracji członków szkoły frankfurckiej (poza Tobą) bo to ideologia, która miała / mająca trafić do mas.
Ehhhh to ta sam paradoks co u faceta kochanka vs żona...
WAT?
Jedno z wytłumaczeń tego zjawiska to jest IMO to że zniewieściali biali, kobiety już nie dadzą się im tak pomiatać tak jak pozwolą na to habibiemu. Pozorne sprzeczne jednak nie od dziś wiadomo że jedno mówią, drugie robia, trzecie czuja.... ze juz nie wspomne ze taka strategia umozliwia roznorodnosc genetyczna.
Racja. Karoń wałkuje o tym o tym od 2 lat. Każdy powinien posłuchać jego "historii marksizmu" jak marksizm przepoczwarzał się z gospodarczego, po całkowitej klęsce, w marksizm kulturowy.
Tak - łącznie dosyć długie, ale całość jest świetna, jeden z najlepszych wykładów jakie widziałem przez ostatnie kilka lat.
To zależy od tego, czy libertarianie chcą się ograniczyć wyłącznie do samej ideologii, czy wykroczyć poza nią i zająć się wspólnototwórstwem, przechodząc do praktyki. Cywilizacje można ująć po koneczniańsku, definicyjnie jako metody ustroju życia zbiorowości i jeśli chodzi o mnie to ja preferuję takie właśnie podejście, niż opieranie się na definicjach opartych na czasie i historyzmie - na przykład te mówiące o jakichś etapach rozwoju.
No ale na czym konkretnie polega tutaj problem? Jeżeli uznamy, że wzorcową charakterystyką cywilizacji łacińskiej pozostaje niezbyt rozwinięta biurokracja i skromne prawo niezbyt ingerujące w sferę prywatną a w przypadku cywilizacji bizantyjskiej całkowita dominacja aparatu urzędniczego, rozrost prawa aż do porzygu i staranie się o wyregulowanie każdej sfery życia poddanego, co jest zupełnie odrębnym i nietożsamym modelem dla działającej wspólnoty, to nie mamy raczej problemu z zauważaniem procesów bizantynizacji czy łacinizacji wśród jakieś populacji. Ideały zarówno nazistowskie jak i faszystowskie były bliższe cywilizacji bizantyjskiej, wystarczy odnieść się do statolatrii czy sloganu "Wszystko w Państwie, nic poza Państwem, nic przeciw Państwu". Tam był kult Cesarza, tu mieliśmy kult Wodza. Jeżeli nazizm ma zdecydowanie więcej podobieństw z organizacją społeczeństwa bizantyjskiego, które było takim proptotypem, od którego wzięła się nazwa na taką organizację, to ja nie mam problemów, aby uznać go za jakiś odprysk bizantyńskiej myśli.
No dobra, ale to są jednak dwie różne sprawy. W przypadku niewolnictwa i traktowania go jako wiecznego usprawiedliwienia dla patologii społecznych u Murzynów to się wyśmiewa, bo naprawdę było dość czasu, aby pogodzić się z nową sytuacją, skoro formalnie niewolnictwo wygasło już ponad wiek temu. Murzyni jednak przyjęli kulturę ofiar losu i na niej ufundowali swoją współczesną tożsamość, zamiast się ogarnąć i zacząć zachowywać jak wolni ludzie, którymi się w międzyczasie stali. Za taką decyzję właśnie się ich wyśmiewa. Nie da się ukryć, że jednak mieli podstawę kulturową i historyczną, aby taką tożsamość w ogóle przyjąć i nie narazić się na śmieszność u ogółu białych, którym skutecznie grają na wyrzutach sumienia za postępki przodków. Gdyby takie paliwo w ogóle nie istniało, to niemożliwym byłoby przyjęcie na serio takiej tożsamości, nieprawdaż? Inaczej krzywdy murzyńskie byłyby śmiesznostką niczym turbosłowiaństwo.
Dla mnie też, bo anarchokapitalizm jeżeli nastąpi, to będzie już zupełnie odrębnym, oddzielnym typem cywilizacji. Cywilizacją ładu bezpaństwowego, odmienną od cywilizacji łacińskiej, która państwowość jednak zakłada.
Napisałem w sumie już czym jest dla mnie cywilizacja, a czym jest jej niszczenie? Podmywaniem jej norm i zastępowaniem ich normami przynależnymi do innych cywilizacji.
Same cytaty wyrwane z kontekstu, zwłaszcza jeżeli nie wiem z jakiej książki pochodzą, nie powiedzą zbyt wiele o tym, do czego się ich używa. W każdej przyzwoitej pracy możemy znaleźć neutralny opis rzeczywistości z jej wadami i zaletami, rzecz w tym, na co stawia się akcenty, do czego zachęca, a do czego zniechęca.