No właśnie. Rzecz w tym, że mizoginia jest o wiele bardziej klarownym pojęciem niż antysemityzm. W przypadku antysemityzmu ostatecznie nie wiemy, czy musi tam być jakiś aspekt emocjonalny, czy nie. Na ogół jest tak, żeby było wygodniej temu, kto nim obrzuca swoich przeciwników.
Nie. Podobnie jak nie byłbym w stanie podać przykładów działań nieegoistycznych. Z "bezinteresownością" jest bowiem dokładnie tak samo jak z "altruizmem". Tak naprawdę nie istnieją, są złudzeniem, wzbudzanym przez język.
A co miałoby nimi być? Bezinteresowna jest tylko bierność. Jeśli zostaniesz warzywem bez świadomości, wtedy zapewne osiągniesz stan bezinteresowności.
Ja bym powiedział, że w takim przypadku po prostu mamy do czynienia z fluktuacją motywacji i redefinicją interesu. Spór na forum może rozpocząć się od tego, że ktoś czuje się w obowiązku sprostować jakiegoś rodzaju błąd (więc kierują nim pobudki poznawcze), inny wyprowadzoną krytykę i korektę odbiera jako atak na swoją pozycję, organizuje obronę swojego stanowiska, sytuacja eskaluje, publiczność czeka, sprawa robi się czysto ambicjonalna i pojawiają się inne źródła motywacji, które dalej napędzają dyskutantów. W efekcie, na końcu sporu obie strony toczą go z innych pobudek, niż miało to miejsce na samym jego początku. Ale póki go toczą, mają jakąś motywację i interes.
O takiego Fata walczyłem...
Nie wiem co jest w nich takiego, do "indywidualnego rozważania". Wszelkie *-fobie i anty-* szkodzą ludziom, tym którzy je wyznają - bo mogli by odrzucić irracjonalne kolektywne myślenie, oraz ofiarom tego myślenia. To też szkodzi nam - libkom, bo bez takich poglądów w społeczeństwie, łatwiej byłoby kogoś przekonać do libertarianizmu. Taki antysemita sobie pomyśli "Czyli ten cholerny żydek będzie miał takie same prawa jak ja?" i zniechęci się z automatu. Szkodzi też naszej opinii, bo każdy libertarianin (a może raczej "libertarianin") będący antysemitą robi z siebie pośmiewisko, mówiąc o tym całym indywidualizmie i babrający się w bagnie idiotycznych antysemickich/islamofobicznych/polakożerczych/whatever poglądów.
Prawdziwa mafia to tylko ta włoska.
Nic takiego się w Torze nie pojawiło.
Prawda.
Liczy się tylko ładunek emocjonalny. Nie wiem czym się tak bardzo różni definicja mizoginii i antysemityzmu, poza tym, że antysemityzm to irracjonalna niechęć do Żydów, a mizoginia do kobiet. Aż przytoczę definicje:
Wpływy Rand, albo niemieckich myślicieli?
).
No. I takie jest właśnie moje stanowisko.
Bo "wartościowe projekty społeczne" opierają się nie na gołej rzeczywistości i prawdzie, tylko na preferencjach, interesach i metaforach, które im służą. Jeżeli ktoś chce coś zmieniać w świecie, musi odczuwać taką potrzebę. Inaczej zmienianie świata w którąkolwiek z ideologicznych stron, nie będzie jego interesem.
To jest stawianie straw-mana. Zgodnie z moją koncepcją, ci co angażują się we wspieranie l. deontologicznego mają po prostu inne preferencje niż utylitaryści. Jedni są zdeterminowani by bardziej docierały do nich jedne narracje i pewne drogi argumentacji, drudzy z kolei są podatni na inne. Dlatego się różnią. Nie są to bezsensowne fanaberie, bo dążenie do tego, co się uznaje za słuszne, jest ludziom tak w ogóle potrzebne. Idee, stanowiska są inteligibilnymi sztandarami, pod jakimi jednoczą się zwolennicy takich czy innych psychologicznych interesów.
Orientuj się. Jeżeli uznać l. deontologiczny za złudzenie, to tak samo należałoby postąpić z l. utylitarnym jak i każdą inną ideą.
Ma interes w ekspresji i przekształcaniu świata pod siebie. Jak każdy inny ideowiec.
Trudno powiedzieć. Chyba nic z powyższych. Ja po prostu przy definiowaniu pojęć zaczynam od jak najszerszego ich ujmowania. Jeżeli nie widzę sensu dalszego zawężania treści znaczeniowej, to pozostaję konsekwentnie przy jak najbardziej totalnym podejściu. Tak jest właśnie z egoizmem czy interesownością, których za bardzo nie da się zbić i zanegować, więc nie ma sensu traktować ich negacji jak altruizmu czy bezinteresowności jako czegoś realnego.
Wątpię w wolną wolę. Mamy nawet temat o tym.
Tak, jeżeli uznać sprawiedliwość za formę zdeterminowania polegającego na odpłacie za to, co się uznaje za swoją krzywdę.
No. Tylko, że to narzędzie nijak się ma do rzeczywistej bezinteresowności, skoro jest czymś interesownym. Narzędzia się tworzy do konkretnych celów, gdy ma się taki interes.
Ja się nie odwołuję do żadnej nieświadomości. Na ogół ludzie potrafią wskazać, co nimi kierowało, gdy zdecydowali się zrobić to czy owo. Do tego wystarczy zwyczajna uczciwość wobec siebie samego. Nie potrzeba mieszać do tego nieświadomości.Odwoływanie się do obszaru nieświadomości w mózgu jest bardzo nietrafione, bo właśnie na tym obszarze dzieje się to co mówisz (gdyby to była chociaż podświadomość, to co innego
