D
Fantasy jako gatunek z założenia czerpiący z przeszłości musi w jakimś stopniu ciążyć ku konserwatyzmowi.
Fantasy – Wikipedia, wolna encyklopedia
pl.wikipedia.org
Akcja utworów rozgrywa się zazwyczaj w świecie odrębnym od świata realnego (w świecie fantastycznym lub w odległej, mitologicznej przeszłości), najczęściej, choć nie zawsze, wykreowanym na wzór feudalnego średniowiecza i wykorzystującym legendy, podania bohaterskie i mity[11].
[...]
Do świata przedstawionego należy przeważnie rozległy zestaw rekwizytów swobodnie zaczerpniętych ze średniowiecza i starożytności, rzadziej z okresu renesansu lub epoki wczesnego przemysłu.
[...]
Te „współczesne baśnie” są gatunkiem nastawionym, zaprogramowanym na dylematy moralne oraz na kontestację różnych przejawów i zjawisk realnej współczesności. Ich często występującą cechą jest swoiste proekologiczne nastawienie[15] i dowartościowywanie myślenia irracjonalnego, instynktownego oraz świata uczuć i religijności przeciwnego zaawansowanej technologii i stechnicyzowaniu życia.
No to komu najbliżej ma być do eksperta kumającego ten gatunek, jeśli nie konsewatyście? Dlatego zresztą jest on traktowany po macoszemu przez mainstream, który jest lewicowy i raczej nie przepada za pokazywaniem świetności i pozytywnych stron dawnego ciemnogrodu.