Potrzebuję pomocy w zrozumieniu pewnej rzeczy. Obecnie 'badam' kapitalizm w wykonaniu azjatyckim. Stąd czytam "Kapitalizm konfucjański. Koreańska droga rozwoju" Haesung Lee, a w niej są odniesienia do Webera. Jego samego nigdy nie czytałam (prócz paru fragmentów potrzebnych na zaliczenie jakiś nudnych ćwiczeń na studiach) tak więc nie wiem za bardzo jak się do niego odnieść. Wszelkie doktorki i profesorki zdają się do niego podchodzić z nabożeństwem, ale do rzeczy - w książce wyjaśniany jest weberowski punkt widzenia dotyczący tego, dlaczego w Azji nie rozwinął się kapitalizm, a w Europie tak. Zwala na konfucjanizm. A oto dlaczego:
Moim zdaniem rozumowanie jest błędne bo wynika z niego jakoby kapitalizm rozwinął się w Europie dlatego, ponieważ jednostki zainteresowały się "dobrobytem państwa", a nie doskonaleniem (czy też wzbogacaniem) samych siebie. Czy ktoś byłby w stanie wyjaśnić dlaczego to w Europie rozwinął się kapitalizm? Albo przynajmniej odesłać mnie do jakichś pozycji bo temat dosyć szeroki.
Przy okazji - czy ktokolwiek tutaj w ogóle interesuje się kwestiami gospodarczymi na Dalekim Wschodzie?
I jeszcze jedno: czy ktoś byłby w stanie pomóc mi zrozumieć poniższy fragment:
[Weber]Uznał w niej konfucjanizm za racjonalną filozofię religijną, koncentrującą się na tworzeniu lepszego świata poprzez podkreślanie etycznych cech jednostki. Ponieważ głównym przedmiotem troski konfucjanizmu są oparte na posłuszeństwie relacje rodzinne, zapewnienie sukcesu gospodarczego państwa nie jest priorytetem. Zdaniem Webera, wykształcenie w konfucjanizmie jest uważane za ważne nie dlatego, że ma pozytywny wpływ na państwo, ale z powodu tego, że oddziałuje na jednostkę.
Weber skrytykował konfucjański nacisk na samodoskonalenie przy jednoczesnym braku zainteresowania dobrobytem państwa, któremu powierzono rolę opiekuna narodu chińskiego. [...] Tymczasem dla Webera praca nad sobą służyć ma nie tylko indywidualnej doskonałości, lecz jest również potrzebna w procesie wzajemnego harmonizowania wszystkich sfer życia pozajednostkowego - rodziny, narodu, świata, wszechświata. Sądzi, że konfucjański imperatyw pracy nad sobą był odpowiedzialny za zahamowanie procesu powstawania racjonalnie zorganizowanego systemu społecznego czy instytucji.
Moim zdaniem rozumowanie jest błędne bo wynika z niego jakoby kapitalizm rozwinął się w Europie dlatego, ponieważ jednostki zainteresowały się "dobrobytem państwa", a nie doskonaleniem (czy też wzbogacaniem) samych siebie. Czy ktoś byłby w stanie wyjaśnić dlaczego to w Europie rozwinął się kapitalizm? Albo przynajmniej odesłać mnie do jakichś pozycji bo temat dosyć szeroki.
Przy okazji - czy ktokolwiek tutaj w ogóle interesuje się kwestiami gospodarczymi na Dalekim Wschodzie?
I jeszcze jedno: czy ktoś byłby w stanie pomóc mi zrozumieć poniższy fragment:
Czemu obiektywizacja przy zaspokajaniu potrzeb miałaby sprzyjać rozwojowi kapitalizmu, a zdecentralizowane pojmowanie świata umożliwiać subiektywizację przy zaspokajaniu potrzeb? Nie rozumiem powyższych związków przyczynowo-skutkowych."zdecentralizowane pojmowanie świata oferuje możliwość subiektywizmu uwolnionego od imperatywów obiektywizacji przy zaspokajaniu indywidualnych potrzeb, pragnień i odczuć". Owa "obiektywizacja przy zaspokajaniu zindywidualizowanych potrzeb, pragnień i odczuć" odnosi się do powstania (i rozwoju) kapitalizmu w Europie, zaś "zdecentralizowane pojmowanie świata" charakteryzuje pozaeuropejski punkt widzenia.